Послије успјешно завршених борби око одбране Новог Града, бригада је извучена у рејон с. Омарска на мобилизацијско сређивање и у резерву ОГ-1, односно 1. дивизије ВРС 1.КК ВРС.
По наређењу бригада 8.11.1995. године преузима зону одговорности од 16.кмтбр 1.КК у ОГ-9. Добој
Brigada je u svom sastavu imala 106 boraca raspoređenih sa područja grada Prnjavora: jedan borac je poginuo i 14 boraca su ranjeni ( 12 sa statusom RVI, jedan borac bez statusa RVI i jedan borac RVI se odselio u Banja Luku).1.lpbr Prnjavor sadesjtvovala je sa 2.okbr u borbama na Brodskom ratištu, kada je omogućila uvođenje tenkova 2.okbr preko Odobnog kanala u rejonu Zborišta., i dalje za oslobođenje Broda.U borbama na Ododnom kanalu 1.lpbr od dodjeljenih tenkova T55 formirala svoj tenkovski vod sa posadom iz sastava brigade.I na Ozrrenskom ratištu 1.lpbr Prnjavor pridodat je i jedan vod tenkova T55 iz sastava 2.okbr.
Brigada je osnovana 10. juna 1992. od ljudstva i borbene tehnike Školskog centra OMJ JNA „Petar Drapšin“, Banja Luka Prvi komandant, ujedno zadužen i za formiranje brigade, bio je tadašnji pukovnik, Slavko Lisica Sedište brigade bilo je na Manjači i u banjalučkoj kasarni Vrbas. Imala je oko 2.000 pripadnika. Popunjavana je vojnim obveznicima sa prostora oko 40 opština.
U formaciji je imala: komandu, komandu stana, četu veze, izviđačku četu, vod vojne policije, dva oklopna bataljona, mješoviti artiljerijski divizion, laki samohodni artiljerijsko-raketni divizion PVO, inženjerijski bataljon i pozadinski bataljon.
1.pb, 1996.
Ratni put Prnjavorske brigade zabilježen je, manje-više u nekoliko novinskih članaka, knjiga (Hranioci ratnika, Nedeljko Sančanin, Laktaši 2008.), video materijala, kroz list Glas borca 1.lpbr Prnjavor, veb sajt: lpbr-prnjavor.info i dr.
Komandant brigade je više puta govorio o ratnom putu brigade.
Za Dan opštine 20.3.2017. godine organizovana je izložba ratnih fotografija Prnjavorske brigade i Motajički bataljon 27.mtbr Derventa. I danas se mogu vidjeti te ratne fotografije na zidovima u novoj lokaciji Boračke organizacije u Prnjavoru.
Ostala je iz rata rečenica generala Talića „RAME UZ RAME, ŠESNAESTA I PRNJAVORSKA“
I ovo je prilika da kroz fotografiju prikažemo ratni put prnjavorske brigade i sjetimo se njenih boraca, da mlađe generacije ne zaborave, a počelo se: Nastavite sa čitanjem
Od preostalih jedinica M3 na teritoriji opštine Prnjavor, 7.9.1992. godine, naredbom komandanta 1.lpbr uz saglasnost komande 1.KK, formiran je 4. laki pješadijski bataljon 1.lp brigade.
Za komandanta bataljona imenovan je k1k Ranko Gnjatović.
Novoformirani 4. bataljon sačinjavaju borci uglavnom starijeg godišta, te se bataljon i dalje zadržava na prostoru opštine Prnjavor kao brigadna rezerva.
Formacijski brojao 422 pripadnika (16 oficira, 17 podoficira i ostalo vojnika).
Mobilisano 1.293 pripadnika, da je prvom popunom još 76 novih boraca, da je raspoređeno u jedinice mjesnih zajednica 1050 pripadnika, a dsa je kroz bataljon prošlo 2.533 pripadnika. U aktivnoj zoni b/d bilo je 192 boraca ove jedinice, a prošlo kroz b/d 752 pripadnika.
Poginulo 3, ranjeno 3, povređeno1 i bolest 10 pripadnika bataljona.
Prnjavor 1992. godine
Komanda jedinice 1.lpbr Prnjavor u saradnji sa komandom 1.KK u čijem je sastavu, neprekidno je prate stanje popune jedinice, vrše analizu i po potrebi preduzimaju potrebne mjere pobiljšanja, naročito dobrovoljnog popunjavanja boraca, i o tome redovno dostavlja izvještaj komandi korpusa.
Popuna u VRS vršila se na osnovu opšte vojne obaveze sa profesionalnim vojnim licima, licima u rezervnom sastavu, vojnicima na služenju vojnog roka i dobrovljcima.
Naredbom komandanta 1.Krajiškog korusa VRS od 20.5.1992. godine formirana je 1.prnjavorska laka pješadijska brigada. Brigada je bila u formacijskom sastavu 1. KK VRS.[1]
Brigada je bila trojne formacije, bataljonskog sastava sa tri pješadijska bataljona, kasnije i 4.lpb, jedinicama za podršku i prištabskim jedinicama. Jedinica za artiljerijsku podršku je bila minobacačka četa 120mm i mješovita baterija LRL128. Pod prištabskim jedinicama podrazumjevaju se vod vojne policije, izviđački vod, pionirski vod, vod veze i komanda stana. Logističku podršku brigade izvršavala je pozadinska četa.
Formacija brigade broj 111.978 iznosila je 1.719 pripadnika, a po planu popune 1.lpbr iz 1992. godine, formacija je bila: oficira 89, podoficira 134, vojnika 1276. Ukupno vojnih obveznika 1.499 pripadnika; motornih vozila 46.
Raspoređeno u ratne jedinice brigade 6300 boraca ili 420%, tri puta više od formacije.
Brojčana popunjenost ratnih jedinica brigade tokom rata najveće je bilo prilikom organizacijko-formacijske reorganizacije od TO u 1.lpbr u maju i junu 1992. godine, iznosilo je 3200 mobilisanih i preraspoređenih boraca. Krajem 1993. godine mobilisano je još 790 boraca, a 1994. godine 850 borca, zatim 1995. godine 1440 boraca od vojnih obeznika raspoređenih na radnu obavezu i prekomandom iz 4.lpb, jer su gubici brigade bili najteži i trebalo je popuniti jedinice. U 1996. godini mobilisano je samo 20 boraca.
| kategorija | Ukupno | % | 1992. | 1993. | 1994. | 1995. | 1996. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| vojnici | 5614 | 88,90% | 2773 | 705 | 784 | 1333 | 19 |
| podoficiri | 540 | 8,55% | 329 | 65 | 53 | 92 | 1 |
| oficiri | 161 | 2,55% | 97 | 20 | 20 | 24 | |
| Ukupno | 6315 | 100% | 3199 | 791 | 857 | 1449 | 20 |
29.4.2022.
str. 149
Operacija Trećeg kurpusa, odnosno 35. divizije pod tajnim nazivom„Proljeće-95“, sa ciljem osvajanja grede Podsjelova („kapija Ozrena“) i odsijecanja Vozuće, među inostranim mudžahedinima šifrovanog naziva «Fethul-mubin» – «jasna pobjeda» počela je u zoru 27. 5.1995. godine, na Spasovdan, i trajala do 30. maja. U njoj je učešće uzelo 1. 500 muslimanskih vojnika. [1]
Operaciji je prethodilo višemjesečno izviđanje i snimanje srpskih položaja i minskih polja, te fiktivni napad u rejonu Medića izveden sedmicu ranije. Nastavite sa čitanjem
Ozren
Ozren je planina u sjevernom dijelu Bosne i Hercegovine. Geografska cjelina Ozrena je administrativno i teritorijalno podijeljena u okvirima opština: Doboj, Gračanica, Lukavac, Banovići, Zavidovići i Maglaj. Najviši vrh se zove Velika Ostravica i ima nadmorsku visinu od 918 metara. To je ujedno i jedini vrh čija visina prelazi 900 metara. Ostali značajni ozrenski vrhovi su: Krstata Ploča 893 m.n.v., Kraljica 883 m.n.v., Bojište 848 m.n.v. itd.
Dok organizujemo pokret jedinice brigade na Ozren 18.6.1994. godine, na Ozrenu naši borci vode žestoke borbe.
greda Podcijelova,,
U rejonu kote 706 – Podsijelovo – muslimani žestoko napadaju, napadnuta je Đurina policija, devet izvanrednih momaka je poginulo, u pomoć im pristižu „Vukovi sa Vučijaka“ na čelu s komandirom Sančanin Bogoljubom i u toj borbi imamo trojicu lakše ranjenih boraca: Jerinić Neđu, Jovanović Zorana i Aleksić Slobodana.
Na Ozrenu je brigada, izuzev 3. bataljona koji je još uvijek drži položaje u Jabučić Polje, jer te položaje Vučijačka brigada nije mogla preuzeti zbog nedostatka ljudstva.
Komanda brigade u Gornjoj Brijesnici je pod otvorenim nebom, nemamo se gdje smjestiti, uslovi za rad su gotovo nemogući. Ubrzano radimo na uspostavljanju linije odbrane, urađen je je dobar dio rovova, a pridodat nam vod inženjerije inžb 1.KK sa komandirom st.vodnikom Radić Stanojem vrši zaprečavanje prednjeg kraja odbrane.
Naređenje je da se vrate izgubljeni položaji od prije nekoliko dana. Pojačanja stižu. Pridodati su nam Mandini borci sa Majevice iz Ugljevika. Nastavite sa čitanjem
Duge njive
Pored odavanja pomena i prisjećanja na nekadašnji ratni put majora JNA i Vojske Republike Srpske, povodom Spasovdana odata je i pošta poginulim borcima VRS iz Donjih Vijačana od koji su pojedini bili i pripadnici Prvog bataljona.
Sinoć je u osnovnoj školi u Donjim Vijačanima u znak sjećanja na majora Vojske Republike Srpske Živojina Kummanović i ratni put Prvog bataljona 1.prnjavorske lake pješadijske brigade premijerno je prikazan i dokumentarni film ’’1657 dana u ratu’’rađen je u produkciji ’’Kozara media’’ a u ovom dokumentarnom ostvarenju govore mnogi akteri koji su se borili u redovima Prvog bataljona a gdje su na mnogim ratištima branili Republiku Srpsku.
14.6.2024. godine na televizi K3 Prnjavor sinoć je prikazan dokumentarni film o ratnom putu 1. bataljona 1.lpbr Prnjavor „1657 dana u ratu“. U filmu govore borci bataljona iz Donjih Vijačana, Palačkovaca , Prnjavora, Štrbaca ,kao i djeca poginulih boraca Dajana Zečević, ćerka poginulog borca Borislava Zečevica i unuka poginulog borca Tomislava Tošića, i Damir Živković, sin poginulog borca Ljube Živkovića.