Radlovac-2023
2021.
I ove godine kod spomen-obilježja na Radlovcu, Prnjavor, služen je parastos za 22 Srbina iz sela Mlinci, Paramije, Čorle, Donji Galjipovci i Srpovci koje su ustaše zaklale na današnji dan 1941. godine.
2020.
NA OVOM SPOMEN OBILjEŽJU UPISANI SU:
Odbor ratnih vojnih invalida pri Boračkoj organizaciji grada Prnjavor 3.12.2023. obilježava svečanom sjednicom i polaganjem vijenaca na spomen-obilježje poginulim borcima u proteklom ratu u Spomen-hramu na Vučijaku 3. decembar – Međunarodni dan invalida.[1]
2022.
gradsko groblje
Veliki broj građana Prnjavora stradali su u ratovima vođenim na prostorima bivše SFRJ od 1991. do 1996. godine. Poznati su podaci da opština Prnjavor spada na drugo mjesto u RS po broju stradalnih u ratovima vođenim na prostorima bivše SFRJ.
Grad Prnjavor i boračke organizaciji i udruženja grada Prnjavor [37] kod obilježavanja značajnih datuma grada organizuje služenje parastosa,molitve i pologanja vijenca za 626 poginulih boraca sa područja opštine Prnjavor.kod izgrađenih spomenika u svim mjesnim zajednicama i Spomen crkvi na Vučijaku.
Crkva u Prnjavoru
Po četvrti put, a sada 21.11.2023. godine, u crkvi u Prnjavoru vršen je pomen i parastos za 134 poginulim Srpskim dobrovoljcima sa područja grada u Velikom ratu. ((1))
Grupa Soko
Danas se navršava 27. godina od potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma. Toga dana malo ko je shvatio značenje sporazuma posle teškog i krvavog građanskog rata.
Neprijateljske strane pomognute bogatim Arapskim zemljama, Zapadnim država, Sjedinjeni Američki Državama, domaćih izdajnika (čitaj derertera i ratnih profitera) i direktnog mešanja Severnoatlantske alijanse (NATO).
Republika Srpska je priznata u svim međunarodnim okvirima, na prvom mestu treba istaći hrabre pripadnike Vojske Republike Srpske, ako iko zaslužuje povodim značajni datuma iz Odbrambeno – otadžbinskog rata onda je to boračka populacija.
Opšti okvirni sporazum za mir u Bosni i Hercegovini, poznatiji kao Dejtonski mirovni sporazum, jeste sporazum koji je potpisan u vazduhoplovnoj bazi Rajt – Paterson kod Dejtona, u američkoj državi Ohajo, a kojim je prekinut rat u Bosni i Hercegovini. Po ovom sporazumu, BiH je podeljena na dva dela: Federaciju Bosne i Hercegovine (51% teritorije nekadašnje SR BiH) i Republiku Srpsku (49% teritorije nekadašnje SR BiH).
Pregovori su trajali od 1. do 21. novembra 1995. godine. Glavni učesnici su bili tadašnji predsednik Republike Srbije Slobodan Milošević, predsednik krnjeg Predsedništva Republike Bosne i Hercegovine Alija Izetbegović, predsednik Republike Hrvatske Franjo Tuđman, predstavnici SAD Voren M. Kristofer (državni sekretar SAD ), pregovarač Ričard Holbruk i general Vesli Klark. Sporazum je zvanično potpisan u Parizu 14. decembra.
Posle NATO bombardovanja Republike Srpske, a pre pregovora u Dejtonu, političko i vojno rukovodstvo iz Republike Srpske morali su pristati da budu u zajedničkoj delegaciji sa tadašnje Savezne Republike Jagoslavije.
U toj delegaciji nisu mogli biti predsednik Republike Srpske dr Radovan Karadžić i general, komandant Glavnog štaba Vojske Republike Srpske Ratko Mladić, a vođa zajedničke delegacije bio je Slobodan Milošević, koji je u slučaju neslaganja, bio ovlašten da donese glavne odluke (tzv. „zlatni glas”).
Tako je delegacija Savezne Republike Jugoslavije ovlaštena da predstavlja Republiku Srpske. Presednik Radovan Karadžić pokušao je da traži izjašnjavanje Narodne skupštine, ali je odustao posle razgovora sa patrijarhom srpskim gospodinom Pavlom da se sporazum potpiše bez odlaganja.
Sa Miloševićem u srpskoj delegaciji bili su predsednik Republike Crne Gore Momir Bulatović, ministar inostranih dela Savezne Republike Jugoslavije Milan Milutinović, predsednik Narodne skupštine Republike Srpske Momčilo Krajišnik, potpredsednik Republike Srpske Nikola Koljević, i ministar inostranih dela Republike Srpske Aleksa Buha.
U period 1991 – 1995. godine na prostoru i sa prostora Bosne i Hercegovine 34.930 Srba ubijenih u ratu, podaci su Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske. Među 34.930 Srba ubijenih u ratu računati su Srbi, koji su ubijeni na prostoru Hrvatske i ovaj broj nije konačan.
20.11.2023.novosti
Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović izjavio je 26.12.2018. godine da je dobojski logor, koji su formirale vlasti Austrougarske, bio prvi koncentarcioni logor u Evropi u kojem je interniran 45.791 Srbin, a ubijeno njih 12.000.„Prošle su 103 godine i nismo ih zaboravili i poručujuem nećemo zaboraviti ni naše žrtve, ni zločince“, rekao je Milunović koji je danas prisustvovao obilježavanju sjećanja na 103 godine od internacije Srba u dobojski logor.
Milunović je poručio da zločin ne smije biti zaboravljen kako se ne bi ponovio.
„
Logor smrti 1915-17.
Dimenzije ovog zločina su ogromne, 12.000 Srba je umoreno glađu i mučenjem, a 45.791 naš sunarodnik prošao je kroz ovaj strašni logor smrti u tada, kako su je oni nazivali, civilizovanoj Evropi“, rekao je Milunović novinarima.
Logor
Prema njegovim riječima, Odbor Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicija oslobodilačkih ratova utvrdio je 26 datuma od republičkog značaja.
„Imamo zahtjeve za utvrđivanje i obilježavanja još datuma i mjesta stradanja Srba i mi smo to u obavezi i zbog sebe i zbog potomaka“, rekao je Milunović.
Vijence na spomenik „Dobojski logor 1915-1917“, koji se nalazi na mjestu nekadašnjeg logora u neposrednoj blizini sadašnje željezničke stanice, položila je delegacija Narodne skupštine Republike Srpske, ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović, delegacija grada Doboja, Trećeg pješadijskog Republika Srpska puka Oružanih snaga BiH, gradske i republičke Boračke organizacije.
Delegacije su prethodno položile vijence kod Spomen-kosturnice u dobojskom Sabornom hramu Svetih apostola Petra i Pavla, a sveštenstvo dobojskog Arhijerejskog namjesništva služilo parastos za stradale.
Obilježavanje internacije Srba u dobojski logor organizovao je Odbor za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova Vlade Republike Srpske.
21.11.2022.
U okviru obilježavanja 104 godine od oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratru, na spomen-kompleksu u mjesnoj zajednici Šibovska, pored spomenika borcima iz Velikog rata, položeno je cvijeće ispred Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor.
Po treći put, a sada u crkvi u Prnjavoru vršen je pomen i parastos za 134 poginulim Srpskim dobrovoljcima u Velikom ratu.
Ove godine obilježavanje godišnjice oslobođenja Prnjavora u Velikom ratu nalazi se u programu obilježavanja značajnih datuma u opštini Prnjavor.
POGINULI I UMRLI SRPSKI BORCI OD 1912 DO 1918. GODINE
Polaganje vijenca kod spomenika u Šibovskoj
Vučijak, parastos i pomen 2021.
Derventa 2020.
U izdanju štampe Grafika iz Devente, objavljena je 2020. godine, knjiga Veroljuba Maletića iz Srpca: SPISAK POGINULIH, ZAROBLJENIH I NESTALIH AUSTROUGARSKIH VOJNIKA SA PODRUČJA PRNJAVORSKOG SREZA Nastavite sa čitanjem
СУБОТА, 10.11.2018, 08:00 -> 19:33
ИЗВОР:РТС, МИНИСТАРСТВО ОДБРАНЕ
Србија је стогодишњицу победе у Првом светском рату обележила великом војном вежбом „Век победника“. Реч је о једној од највећих војних вежби у региону у којој је учествовало 8.000 припадника Војске Србије са око 645 борбених система. Председник Вучић присуствовао вежбама на Пасуљанским ливадама и на Пештери. Nastavite sa čitanjem
Vitkovci, posljedni položaji brigade, novembar 1995.
Naređenjem od 8.11.1995. godine 1. Prnjavorska lpbr posjela je položaje, a 16. kmtbr krenula je na novi zadatak. Linija odbrane brigade od Gojakovca do rijeke Usore[1] u dužini od oko 18 kilometara , nikada duža l/o, srećom svi položaji su uređeni, a u l/o na Dobojskom ratištu, širi rejon Vitkovci nalazi se 1.525 boraca. Ovdje treba napomenuti da za izvršavanje ovog zadatka pridodat nam je radnički bataljon iz Prnjavora koji se nalazio na liniji odbrane u Svilaju u sastavu 1. okbr 1.KK VRS. Brigada nikad brojnija. Nastavite sa čitanjem
Vučijak Prnjavor
Mitrovdan, krsna slava Boračke organizacije, obilježen je i u Prnjavoru. U spomen hramu na Vučijaku služen je parastos, nakon čega su položeni vijenci.
Karin, Benkovac
Bez većih problema u toku dugog puta, 1.lp brigada stiže na Benkovačko ratište 4.11.1993. godine. Da naglasimo da je brigada do sada prošla dosta dugi ratni put, ali prijem koji su nam organizovali mještani i komanda 92. mt brigade sa komandantom ppuk. Bosanac Veljkom ostaće u ne zaborav svima.
Po naredbi komande 1. KK u sastav 3.pb ulazi i pješadijska četa „Vukovi “ poznata kao Prvi udarni bataljon 1 KK, Nastavite sa čitanjem
Već 3.11.1992. godine, po naređenju komandanta1. KK, brigada se premješta na Teslićko ratište. Položaje na Brodskom ratištu predali smo Osinjskoj brigadi i 327.mtbr 12.11.1992. godine. [1] Izvršeno je potrebno komandantsko izviđanje u novi rejon razmještaja na Teslićkom ratištu.
Operativne grupe Doboj
Na Teslićko ratište kreće 560 boraca brigade marševskom kolonom pravcem Brod – Prnjavor- Stanari- Čečava – Teslić, i 12.11.1992. godine brigada, po kišnom vremenu, se razmješta u rejonu Banje Vrućice. 1pb i 3.pb smješten je u hotel Dalmacija , sada Srbija, a 2.pb u hotel Kardijal.
Već 14.11.1992. godine, počele su borbe za Stražu- Hatkina njiva – Todićevo. Neprijatelj je bio izuzetno dobro utvrđen, miniran p/k „paštetama“ , dobro organizovao odbranu kao otpornu tačku, težak i nepristupačan teren onemogućio je uvođenje tehnike, vođene su žestoke borbe, neprijatelju su nanijeti veliki gubici, ali nismo uspjeli pomjeriti ga.
Hatkinju njivu
U napadu na Hatkinu njivu učestvuje borbena grupa brigade sastava vod vojne policije brigade sa komandantom brigade i pješadijskom četom 3.pb kapetana Ratka Desića, dijelovi 2. i 4.lpb .Izvršen je upad u liniju rovova HVO.
Vod mb82mm 1.pb daje vatrenu podršku borbenoj grupi brigadena pravcu napada Hatkinu njivu – komunikacija Novi Šeher – Tešanj.
U ovim borbama imali smo gubitaka, među ranjenima bio je i k-dant 3. bataljona KIK Ratko Desić – Roda.Teže ranjeni su Brane Janković i Ilija Golić iz 1.pč, 3.pb. Nakon uspješnog izviđanja uređenih položaja izvršen je napad i zauzeti su nekoliko bunkera bez naših gubitaka. Nakon zadržavanja i čekanja jedinice koja bi zauzela osvojene bunkere i produžila napad, protivnik je udario žeskoko minobacačkom vatrom po svojim tanšejima i krenuo u protivnapad. Poslije ranjavanja naših boraca, napad je prekinut i jedinica se povukla na polazne položaje.