Arhive oznaka: Vukovi

Benkovac 93-1994.

 31 godina od Benkovačkog ratišta

Borbe Prnjavoske brigade u odbrani RSK        

Karin, Benkovac

Bez većih problema u toku dugog puta, 1.lp brigada Prnjavor stiže na Benkovačko ratište  4.11.1993. godine. Da naglasimo da je brigada do sada prošla dosta dugi ratni put, ali prijem koji su nam organizovali mještani i komanda 92. mt brigade sa komandantom ppuk. Bosanac Veljkom ostaće u ne zaborav svima.

Po naredbi komande 1. KK u sastav 3.pb ulazi i pješadijska četa „Vukovi “ poznata kao Prvi udarni bataljon 1 KK, Nastavite sa čitanjem

16.kmtbr

15.9.2024.

Obilježavanje Dana 16. krajiške motorizovane brigade u Mašićima

M.V.
 Danas obilježavanje Dana 16. krajiške motorizovane brigade u Mašićima
GRADIŠKA – Dan 16. Krajiške motorizovane brigade biće obilježen danas u 12 časova kod spomen-obilježja poginulim borcima Odbrambeno-otadžbinskog rata u Mašićima.

19.9.2023.

32 godina od osnivanja 16. krajiške motorizovane brigade 1.KK Vojske Republike Srpske.

Obilježen dan 16.kmtbr u s. Mašići, Gradiška

Sa područja opštine Prnjavor u ovu ratnu jedinicu, po evidenciji jedinice,  mobilisano je 1.158 pripadnika VRS.

Naši podaci da je evidentirano u nadležnom opštinskom organu 100 lica, onih koji su regulisali učešće u ratu.

novembar 1994.

Nastavite sa čitanjem

Stradanje boraca „Vukovi sa Vučijaka“JNA-VRS

Pregled stradanja „Vukova sa Vučijaka“

Prema podacima iz jedinice kroz prvu srpsku dobrovoljačku jedinicu „Vukovi sa Vučijaka“ prošlo je oko 1.000 boraca, poginula su 43, a ranjeno oko 200 pripadnika.

Prva ranjavanja počinju na Zapadno-Slavonskom ratištu u rejonu Košutarica, Jasenovac , oktobra 1991. godine, a pogibije u decembru iste godine u  Gornjoij Trnavi, Okučani. Zadnji poginuli u borbama januara 1996. godine u Sanskom Mostu.

Pregled prikupljenih podataka o stradanjima  pripadnika jedinice „Vukova“ prema vojnoj pošti jedinica TO, JNA i VRS:

vrsta stradanja   svega      % Vojna pošta / jedinica
rana 10 3,70% 3164 Derventa 327.mtbr JNA
rana 32 11,85% 7001/45 Prnjavor 1.lpbr 1.KK
rana 1 0,37% 7007 Banja Luka 1.bvp 1.KK
rana 57 21,11% 7127 Derventa 27.mtbr 1.KK
rana 64 23,70% 7519 Prnjavor nova 1.lpbr
rana 4 1,48% 8840 Banja Luka 329.okbr JNA
rana 5 1,85% 9162 TO Okučani
rana 9 3,33% T-22206 Prnjavor TO opštine
povreda 4 1,48% 7001/45 Prnjavor
povreda 4 1,48% 7127 Derventa
povreda 12 4,44% 7519 Prnjavor
samoranjavanje 3 1,11% 7001/45 Prnjavor
samoranjavanje 1 0,37% 7127 Derventa
samoranjavanje 8 2,96% 7519 Prnjavor
bolest 1 0,37% 7001/45 Prnjavor
bolest 1 0,37% 7127 Derventa
bolest 5 1,85% 7519 Prnjavor
poginuo 3 1,11% 7001/45 Prnjavor
poginuo 3 1,11% 7007 Banja Luka
poginuo 28 10,37% 7127 Derventa
poginuo 9 3,33% 7519 Prnjavor
poginuo 1 0,37% 8840 Banja Luka
poginuo 1 0,37% T-22206 Prnjavor
umro 1 0,37% 7519 Prnjavor
samoubistvo 1 0,37% 3193 Prnjavor SJB-policija
samoubistvo 1 0,37% 7001/45 Prnjavor
samoubistvo 1 0,37% 7519 Prnjavor
ukupno 270 100%

Poginulih 45 borca, a ranjenih 182 pripadnika 1.dobrovoljačke jedinice „Vukovi sa Vučijaka“ Nastavite sa čitanjem

1993. ratna 27.mtbr VRS

1. i 3.mtb 27.mtbr Derventa 1.KK VRS na Bratunačkom ratištu, Istočna Bosna

 

 

Slavica Nastić, bolničarka 1.mtb o borbama kaže:

Brojni su pakleni i krvavi ratni dani, nerospavane noći. Poruke vojnika, plač civilnog stanovništva, koje nevino strada i stravične slike, koje nikada iz oka i mašte neće otići. Ponijela ih je i sa ratišta u Bratuncu kada je decembra 1992. godine vidjela masakriranih 109 srpskih duša, Djece, djevojaka, žena i staraca kojima su na zverski način živote ugasili Alijini bojovnici. Kada ie trebalo krenuti u cičoj zimi na najteže ratište u Bratunac i  nije  oklijevala. Tu je bila dobrovoiljac, jer  nisam htjela da napustim svoju jedinicu,  u kojoj  je i moj brat. Desimir. Bilo mi je teško  bez  Zijade,  jer  je ona morala da ostane u našem sanitetu u Posavini. Tu cuču zimu, a  još  teže, paklene  borbe, koje  smo vodili se neprijateljskim  snagama  u području Bratunca  i Srebrenice. Nikada  neću zaboraviti koliko zlo može da proizvede ljudski rod nikada nisam mogla naslućivati. ali sem se  na grozotama uvjerila. Gledela sam  izmasakrirana tijela djece,djevojaka,  starica i  staraca. Užas  je to što im je uređeno. a urađen  o  je  samo što  su Srbi. Meni doktoru Borisu Božiću iz Banje Luke i drugima u bijelim mantilima stala  je  duša  Samo  smo  se nemo gledali. (Naš zavičaj Prnjavor, juni 1993. str 10 i Ženske duše, Nedelhjko Sančanin, Banja Luka 2001. str 47-48)

Po završetku borbenih aktivnosti na Bratunačkom ratištu 3.mtb 27.mtbr 1.KK upućuje se u rejon Rašještaja Bijelo brdo – Koraće i dalje prema r.Savi.

komandant 3.mtbr 27.mtbr 1.KK

1.mtb Dubočac

27.mtbr VRS na Teslićkom ratištu

potpukovnik Zvonimir Zih

O stanju 1.mtb komandant major Zvonimir Zih redovnim borbenim izvještajem od 2.7.1993.g. izvještava komandu 27.mtbr:

  1. Muslimanske snage raspoređene u gradu Zavidoviću i gradu Maglaju vrše neviđeni teror nad stanovništvom hrvatskim i srpskim. Ekstremisti SDA preuzeli su komandu nad vojskom, tz. Komandant Lendo komanduje vojskom u gradu Zavidoviću.

Osnovni cilj muslimanrskih snaga je spojiti grad Zavidoviće, grad Žepu, presjeći komunikaciju iz Teslića ka Novom Šeheru i staviti naše snage u okruženje. Trenutno u gradu Zavidoviću ima civila, ali kretanja, koja smo osmatra li sa križa (Vinište) su veoma rijetka . Do sada je primjećeno izvlačenje civila glavnom komunikacijom ka Kaknju koji je jedini izlaz za Muslimane.

Muslimanski fenatici grčevito brane grad Zavidoviće, a u dosadašnjem periodu uspjeli su iz grada potisnuti jedinice HVO na liniju: Kneževići – tt375, Kremenjaši- Karaula (TT 513)- Debelo Brdo – Pleć (kota 276) i u nekoliko navrata muslimanske snage su izvodile i napade na jedinice HVO do vremena utvrđivanja linije.

Muslimanski fanatici su raspoređeni na svojoj liniji odbrane po grupama se 3-5 vojnika se mitraljezom M84 i rasprskavajućom municijom po dominantnim objektima. Veoma aktivno djeluju snajperi se bočnim vatrama i unakrsnim vatrama. Način rada snajpera, je da ostave po dubini snajperistu koji djeluju u leđa jedinicama koji napreduju. Snajperisti djeluju i sa drveća. Neprijatelj j u početku slabo bio utvrđen ali sada je postigao treći stepen utvrđenje i dalje radi neprekidno na izradi bunkera za mitraljeska gnijezda .

Do sada su otkrivene slijedeće vatrene tačke: mitraljeski bunkeri duž linije, a posebno iz rejona groblje u s.Dubravica i bazena, BsT u rejonu Dubravica, i djelovenje MB82 i120 djeluje iz rejona Podubravlje i Potkleče.Neprijatelj raspolaže se protivoklopnim sredstvima: zolje, ose, i por.

Zaključak:

Muslimanske snage u gradu Zavidoviću ne treba podcijeniti, ali ih i precjeniti, jer se radi o takvom neprijatelju da kad se   načne linija ipak bježe i povlače se.

      1.mtb sa lab PVO 20/3, topom T12, BVG i tv T55, vrši pripreme za uvođenje na položaje na liniju:tt375 – Kremenjaši – Karaula – Dubrava.

1.mtb izišao u rejon Novi Šeher sa 268 vojnika sledećeg sastava:

  • 1.mtč, sa komandirom K1K Đurđević Brane sa 106 boraca
  • 2. mtč, sa komandirom sv Todorović Nenad sa 92 borca,
  • MB 82mm sa 34 borca,
  • MB 120mm sa 28 boraca,
  • Strela 2M sa 6 boraca, i
  • Pozadina sa 34 pripadnika,
  • UKUPNO 300 BORACA
  • Ima i 39 boraca iz 3.mtb, koji su minobacačlije.

Borci 1.mtb su do sada od rata pa do ovog vremena uglavnom držali linije, a ime negdje oko 20 boraca „Jude“ koji se mogu koristiti kao  udarne grupe.

Zaključak

Dana 2.7.1993. godine u vremenu od 8,00 časova 1. mtb. izvršio je marš pravcem: Derventa – Teslić – Novi Šeher razmjestio se u rejonu Novi Šeher ( škola).

U vremenu od 15.00 časova održan je sastanak sa komandantima jedinica koje je poveo komandant 1. KK, general Ta1ić i komandant OG Doboj pukovnik Arsić. Na sastanku su učestvovali komandanti počinjenih jedinice i komandant 111.brigade HVO. Oformljena je TG-2 u čiji sastav su ušle: 27.mtbr, lpbr ozrenska, lpbr Teslićka, 2.okb i jedinice HVO 111.brigade HVO.

Komandant OG – Doboj dao je procjenu muslimanskih snaga:

  • da nema kraja rate bez vojnog poraza muslimanskih snaga,
  • uspostaviti saradnju sa jedinicama HVO,
  • oformiti  TG—2,
  • uvesti snage TG—2 u ofanzivna borbena na pravcu: Zavidovići – Vozuóa i Zavidovići – Kakanj i što prije izbiti na liniju: Djedovi, brdo Nemila, Mukotići, i
  • uspostaviti saobraćaj: Zavidovići-Maglaj – Doboj i Jelah – Doboj,
  • zauzeti desnu obalu rijeke Bosne.
  1. mtb sa tč i lav PVO 20/3 izvodi napad na b/d na grad Zavidovióe. Sadejstvuje sa jedinicama HVO, razbiti snage vojske muslimanske i što prije izbiti na liniju: ivicu grada Zavidoviói i posjesti desnu obalu rijeke Bosne.
  2. RASPORED SNAGA

1.mtb se raspoređuje po slijedećem:

1.mtč, komandir K1K Đuršević Brane, sastava: boraca Trstenaca i Prnjavočana, ukupno ima 106 boraca.

Od komandira vodova ima Milinković Milana i Nedić Zorana, vodnika Dušanić Radenka, stariji vodnik Debeljak Sretko, i Šikarac Slobodana.

Ista četa posjeda liniju desno: Kremenješi, lijevo Karaula i tijesno sadejstvuje sa jedinicama HVO, koji su u borbenom rasporedu 1. mtč. i neposredni su vodići po pravcima.

KM bataljona razmjestiti u rejon Kremenjaši.

PKM bataljone razmjestiti u rejonu Osova.

BVG razmjestiti na VP Jaz s.od Osove 300 m od puta.

Uz komandu bataljona nalazi se Zlatomir Dedić PK za OBP i kapetan Aulić Srećko PKMV , Tomaš Petar PKPo.

Lav PVO  20/3 u rejonu Stražbenica.

  1. mtč , četom komanduje str.vod Todorović Nenad a glavni rukovodilac rada je kapetan Dane Šušak i ista čete je raspoređena u rejonu Karaula, Dubrava, Vrbica .

Tenkovski vod raspoređen u  rejonu Kačarin sa 5 tenka i 1 OT M84 i 2.tenkovski vod u rejonu Karaule sa 3 tenka i jednim OT M—60, tenkovi tipa T—55.

1.mtb je u neposrednom rasporedu sa 2.bojnom „Marko Prandić“ koja je pod komandom bojnika Ivice Širića.

KM bataljona i KM 2.bojne/111.brigde HVO u rejonu Kremenjaši“.

U prvoj fazi, već 1.7.1993. godine naredbom komande Operativne grupe „Doboj“ formirana je Taktička grupa 2 (TG-2) u čiji sastav su ušle sljedeće jedinice: Prva tenkovska, l lP13a ozrenska brigada „ Četvrtu; motorizovana :  iz sastava 27. motorizovane brigade i 1. teslićka pbr, 1. ozrenska pbr, 4.mtb 27.mtbr i Prvi oklopni bataljon iz sastava 2. oklopne brigade. Komanda 27. motorizovane brigade je ujedno vršila i funkciju komande Taktičke grupe 2. U drugoj fazi, tokom jula i avgusta, naređenjima komande Operativne grupe „Doboj” i komande G1avnog korpusa VRS, u zonu odgovornosti Taktičke grupe 2 upućuju se, sa kompletnim lјudstvom i borbenom tehnikom, Dobojska laka pješadijska brigada, Osinjska laka pješadijska brigada, 27. motorizovana brigada[1] i Haubički divizion 122 mm iz sastava 1. MAP-a, a u prvoj polovini septembra i ratnom slavom ovjenčana 16. motorizovana brigada.

Susjedne jedinice koje su sadejstvovale

Brigadi u izvođenju borbenih dejstava, su bile:

Na sjevernom dijelu teslićkog ratišta: lijevo 16.motorizovana brigada pod komandom potpukovnika Vlade Topića, desno Dobojska brigada pod komandom majora Miloja Misirače te Osinjska brigada komandom majora Drage Ličine. 

Na južnom dijelu teslićkog ratišta: lijevo jedinice HVO, lesno 22. pješadijska brigada pod komandom majora Janka Trivića.

U zoni odgovornosti Brigade borbeno su djelovale: 27. motorizovana brigada[2] sa komandnim mjestom u rejonu sela Studenci pod komandom potpukovnika Boška Peulića, tenkovski batalјon iz sastava 2.oklopne brigade pod komandom majora Stamenka Novakovića i Haubički divizion 122 mm sa vatrenim položajem i komandnim mjestom u selu Studenci pod komandom kapetana Milorada Zrnića.

U ovom periodu je značajno istaći i sadejstvo i neprocjenjivu pomoć u sanitetskom obezbjeđenju borbenih dejstava od strane vazduhoplovne brigade VRS (dva do tri helikoptera za evakuaciju ranjenika stacioniranih u rejonu komandnog mjesta Prve teslićke brigade) i hirurške ekipe iz Banje Luke koja je neprekidno zbrinjavala ranjenike u Domu zdravlјa u Tesliću.

Zbog sve intenzivnijih borbenih dejstava na južnom dijelu ratišta i veličine zone odgovornosti Teslićke srpske brigade, koji u velikoj mjeri otežavaju efikasnost rukovođenja i komandovanja, komandant Taktičke grupe 2 pukovnik Boško Peulić[3] donosi odluku da se Treći i Peti pješadijski batalјon Teslićke srpske brigade sa pripadajućim zonama odgovornosti u potpunosti pretpodčine 27. motorizovanoj brigadi, čime je zona odgovornosti Teslićke srpske brigade znatno smanjena pa je na prednjem kraju odbrane obuhvatala granice: lijevo rijeka Usora, desno Smolin (uklјučno), a po dubini planinski vijenac Borja.

Akcija pripadnika čvp 27.mtbr Derventa na Teslićkom ratištu

čvp-1993

Teška vrućina, na zadnjem našem rovu pripreme završne pred akciju. Raspoređujemo se, udarna grupa od 6 ljudi, dogovoreno prije prelaska čistine, nas 6 dogovaramo ako neutrališemo prvu zemunicu idemo dalje u dvije grupe u širinu na desni i lijevi rov prolazimo brisani prostor. Njiva nekih 70 metara između naših i njihovi rovova, privukli smo se, zalegli smo najbolji među nama ustaje sa namjerom da razminira stazu koliko toliko prema isturenom neprijateljskom rovu.

Do prvog isturenog rova ima nekih 50 metara u sred dana, tišina, najbolji prilazi nekih 30 metara, nema mina, vraća se. Komandir potporučnik govori da se rasporedimo po rubu šume, što šire da ne budemo u zaklonu i da čekamo, tako smo ostali oko sat vremena u zoni dešavanja, veoma mirno, čak se ne čuje ni sporadični pucanj. Čekamo dejstvo našeg tenka po rovovima ispred nas, iza naših leđa, blago desno, čuje se zvuk tenka, očekujemo dejstvo gledam lijen i desno, desno saborac se smije pokazuje da zinem, aludirajući da će biti detonacija blizu, prva pogađa direktno zemunicu desno od nas, nekoliko trenutaka direktan pogodak isturenog rova ispred nas, od blizine detonacije odskačemo od zemlje,  u ušima ne čujem ništa, još jedan projektil iz tenka u pravcu od nas, lijevog rova, čini mi se da je promašaj.

Prva dvojica ustaju ulaze u onu stazu bez mina, cijela linija gori, zauzimamo isturen rov ima poginulih neprijateljski boraca, po planu idemo na zemunice desno i lijevo, po tri čovjeka ostatak jedinice pravi nam bokove u mom pravcu upadamo u minsko polje, ispada oko isturenog rova da je sve minirano, prilazimo lijevom rovu na nekih 35 metara na uzvišenju je neprijatelj pruža jak i čvrst otpor,  baca ručne bombe, prebacuju, zaklona nemamo ali smo u polu ležećem položaju desno od mene saborac pokazuje da hoće da baci ručnu bombu, tada vidim da neprijateljska ručna bomba ide prama njemu, derem se pazi, uspijeva lijevom nogom vratiti nazad bombu, čuje se jauk u neprijateljskoj tranšeji.

Saborac desno od mene kreće prema rovu i tranšeji, uzbrdica je prvih desetak metara, puca, vadim i ja zelenu sa namjerom da je bacim u njihovu tranšeju, tada vidim da leti nova bomba prema mom saborcu koji je bio 7 metara od mene, pada mu na prsa, čujemo jak jauk od njega, detonacije od bombe me je razdrmala ali sam svjestan,  puca se, saborca kome je pala bomba gubim iz vida, od njega desno vidim komandira puca, baca bombu, pucam i sam bacam bombu, komandir ulazi u tranšeju bacam pogled tražeći saborca vidim ga 20 metara desno niže u nekoj uvali, ostali saborci upadaju u tranšeje za komandirom krećem prema njemu, oprezno vidim mina na mini iza mojih leđa dolazi komandir i kaže rani ga bomba,  ide prvi kaže mi da se odmaknem ako stane na minu, probija se do ranjenog saborca, sa sebe je skinu rap i ostatak vojničke košulje koju su geleri potrgali, svjestan je u gornjem dijelu tijela sav je krvav glava ruke grudni koš, Uzimam njegovu krvavu majicu, tražim djelove koji su čisti od krvi da ga obrišem i shvatim gdje je sve ranjen,  najviše krv ide iz predjela grudnog koša, komandir i ja stavljamo zavoj i sami smo krvavi od njegove krvi.

Puca se, padaju granate okolo su mine, dolaze dvojica saboraca preuzimaju našeg ranjenog saborca na rukama ga nose prema našim rovovima. Zadatak je ispunjen uz jedno naše teško ranjavanje, uz teške neprijateljske gubitke saborac se oporavio toga dana imao je velike vojničke sreće od trenutka ranjavanja do uvale gdje se sam povukao prošao je kroz minsko polje da nijednu minu nije aktivirao (Tekst pripadnik čete vojne policije, dešavanje Teslićko ratište).Grupa Soko, 5.9.2024. godine

 

11.2.1993.

Glas Srpske 11.2.1993.

Borbene aktivnosti jedinice „Vukovi sa Vučijaka“ na Benkovačkom ratištu u proljeće 1993. godine.

Teško ranjavanje komandanta „Vukova sa Vučijaka“

[3] Isto, str. 150

[1] Teslić u Odbrambeno – otadžbinskom ratu (1992 -1995), Teslić 2018. godine, str.132

[2] Isto, str.130

 

Tomić Srđan

22. jun 2024.

Ratna jedinica „Vukovi sa Vučijaka“,Naš zavičaj Prnjavor, novembr 1992.g.str.10;  Glas borca 1.lpbr Prnjavor, br.1 i 2., str.13

Početak priče o „Vukovima sa Vučijaka“ počinje jednim skupom viđenih Srba. Održan je Vidovdan 1990. godine u Bosanskom Grahovu. tada je procijenjeno da Srbima i srpskom narodu dolaze teški dani, nova stradanja. Za takve dane trebalo se pripremiti i u vojničkom smislu. odlučeno je da se počne sa specijslnom vojničkom obukom u Golubiću, kod Knina. Pozivu i svojevrsnom izazovu, ne odolijeva ni Veljko Milankjović, kasnije duhovni i vojni vođa „Vukova“ o kojim je riječ. Odlazi u golubić i sprema se za rat, u kojem će za razliku od brojnih drugih Srba od visokog političkog rejtinga imati priliku da plače  od neproijatnog mirisa baruta, zadaha prebliske smrti … nepravde kakvu samo rat sobom nosi. Po povratku iz Golubića, probrani momci, prolaze i obuku na Vučijaku. Na početku formiranja jedinice koja će se nakon silnih borbi službeno zvati Prvi krajiški udarni bataljon, bilo ih je, pored instruktora i komandanta Milankovića, svega dvadeset pet. Za početak dovoljno. Nastavite sa čitanjem

Spomen soba „Vukova sa Vučijaka“

Osvećena Spomen soba Udruženja  Vukovi sa Vučijaka

22.6.2018.

U Prnjavoru u mjesnoj zajednici Kremna na Vučijaku u zgradi ratnog štaba ratne jedinice „Vukovi sa Vučijaka“, na godišnjicu formiranja otvorena je Spomen soba udarnog bataljona 1. KK VRS „Vukovi sa Vučijaka“ Prnjavor

Otvorena spomen-soba Vukova sa Vučjaka (FOTO VIDEO)

Junački koraci “Vukova sa Vučijaka”utisnuti u svaki pedalj Srpske

-92

Ratna jedinica Vukovi sa Vučijaka, više puta je bila pridodata Prnjavorskoj brigadi za izvršavanje borbenih zadataka. U novembru 1993. godine ulazi u formacijski sastav lpbr u 3. bataljon, gdje zajedno sa brigadom odlazi na Benkovačko ratište u RSK. U kasnijem borbenom djelovanju dejstvuje kao posebni Odred u sastavu brigade.

Vukovi sa Vučijaka

GODIŠNJICA PRVE DOBROVOLJAČКE RATNE JEDINICE VRS „VUКOVI SA VUČIJAКA“ U ODBRANI REPUBLIКE  SRPSКE

U subotu 22.6.2024. godine Udruženje „Vukovi sa Vučijaka“ obilježavaju  33 godine od formiranja Prve srpske doborovoljačke jedinice i Prvog udarnog bataljona 1.KK VRS „Vukova sa Vučijaka“. Okupljanje jedinice biće na Vučijaku, Kremna kod Prnjavora, kod ratnog štaba i sadašnje Spomen sobe „Vukova sa Vučijaka“.

Pored parastosa i pomena poginulim i umrlim pripadnicima jedinice, biće tradicionalno postojavanje ispred štaba, kao i ručak za borce, zvanice i goste.

Prva dobrovoljačka ratna jedinica „Vukovi sa Vučijaka“, Vučijak, Prnjavor, kasnije udarni bataljon formiran u početku ratnog vihora i izrasla kao elitna jedinica VRS u najžešćim borbenim dejstvima sa neprijateljem u oslobađanju Zapadne Slavonije, proboju Koridora, oslobođenju Dervente i Broda, Кašića,  Ključa, bitke na Ozrenu i odbrani Novog Grada.

„Vukovi“, demobilizacija

Formirana je 28.6.1992. godine po naređenju generala Momira Talića, komandanta Prvog krajiškog korpusa Vojske Republike Srpske od dobrovoljaca i boraca teritorijalne odbrane popunjenih rezervnim sastavom sa prostora Prnjavora i drugih opština.  U svom sastavu jedinica je imala do tri pješadijske čete, jedinicu podrške, pozadinsko odjeljenje i komandu.

Bataljonom, kasnije odredom od formiranja do kraja rata komandovao je poručnik Veljko Milanković i potporučnik Miro Šikarac. Prema raspoloživim podacima bojno stanje  750 boraca, u 1.lpbr Prnjavor, 27.mtbr 1.KK i 1.bvp 1.KK, kao i 6 pripadnika bili u SJB Prnjavor. Učestvovala je u borbama na 22 opštine- ratišta i imala gubitke 0d 270 pripadnika na svim ratištima

Prema podacima iz ove jedinice kroz bataljon je prošlo preko 1000 boraca VRS , od kojih je 47 poginulo, a 180 ranjeno.   .

Odlikovama je ordenom Miloša Obilića 1993. godine i  2018. godine Ordenom Karađorđeve zvijezde Republike Srpske prvog reda.

Nastavite sa čitanjem

Ozren 1994.

30 godina od Ozrenskog ratišta

Borbe za Ozren

Ozren

Ozren je planina u sjevernom dijelu Bosne i Hercegovine. Geografska cjelina Ozrena je administrativno i teritorijalno podijeljena u okvirima  opština: DobojGračanicaLukavacBanovićiZavidovići i Maglaj. Najviši vrh se zove Velika Ostravica i ima nadmorsku visinu od 918 metara. To je ujedno i jedini vrh čija visina prelazi 900 metara. Ostali značajni ozrenski vrhovi su: Krstata Ploča 893 m.n.v., Kraljica 883 m.n.v., Bojište 848 m.n.v. itd.

Dok organizujemo pokret jedinice brigade na Ozren 18.6.1994. godine, na Ozrenu naši borci vode žestoke borbe.

greda Podcijelova,,

U rejonu kote 706 – Podsijelovo – muslimani žestoko napadaju, napadnuta je  Đurina policija, devet izvanrednih momaka je poginulo, u pomoć im pristižu „Vukovi sa Vučijaka“ na čelu s komandirom Sančanin Bogoljubom i u toj borbi imamo trojicu lakše ranjenih boraca: Jerinić Neđu, Jovanović Zorana i Aleksić Slobodana.

Na Ozrenu je brigada, izuzev 3. bataljona koji je još uvijek drži položaje u  Jabučić Polje, jer te položaje Vučijačka brigada nije mogla preuzeti zbog nedostatka ljudstva.

Komanda brigade u Gornjoj Brijesnici je pod otvorenim nebom, nemamo se gdje smjestiti, uslovi za rad su gotovo nemogući. Ubrzano radimo na uspostavljanju linije odbrane, urađen je je dobar dio rovova, a pridodat nam vod inženjerije inžb 1.KK sa komandirom st.vodnikom Radić Stanojem vrši zaprečavanje prednjeg kraja odbrane.

Naređenje je da se vrate izgubljeni položaji od prije nekoliko dana. Pojačanja stižu. Pridodati su nam Mandini borci sa Majevice iz Ugljevika. Nastavite sa čitanjem

Tomić Srđan

20. maj 2024.

Popuna Prve dobrovoljačke ratne jedinice „Vukovi sa Vučijaka“ sa prekomandama u 1991-92.

Prema dosad prikupljenim podacima kroz [1] jedinicu je po prvom rasporedu pripadnika jedinice  od 14.8.1991. godine javilo se-mobilisano do 15.5.1992. godine 213 pripadnika u četri vojne pošte (TO Okučani i Prnjavor i 329.okbr i 327.mtbr JA), a popunjavano još sa 185 pripadnika, tako da je na rosporedu bilo 398 boraca. Kroz jedinicu je prošlo  505 pripadnika od prve mobilizacije sa prelaskom preko r. Save do preformacije (19.5.1992.) sa unutrašnjim prekomandama i otpuštanjem od 107 boraca..

Do kraja rata,tj do 12.12.1995. godine u jedinicu „Vukova“ raspoređeno , po prvi put, 546 pripadnika VRS.

 213 pripadnika od prve mobilizacije , 185 popunjavano, odnosno bili na rasporedu u JA i TO 398 boraca

Nastavite sa čitanjem

33 godina od formiranja i ratnog puta „Vukova sa Vučijaka“

ZABILJEŽENO FOTO OBJEKTIVOM

Dokumentarni film RTRS

 

 

 

 

 

Ratni put  Prve dobrovoljačke jedinice i Udarnog bataljona 1.KK VRS  zabilježen je, u više novinskih članaka, knjiga (npr.Hranioci ratnika, Nedeljko Sančanin, Laktaši 2008.), video materijala,  Naš zavičaj Prnjavor, list Glas borca 1.lpbr, veb sajt: lpbr-prnjavor.info i dr.

Komandant bataljona je više puta govorio o ratnom putu bataljona.

Za Dan opštine 20.3.2017. godine organizovana je izložba ratnih fotografija, pored Prnjavorske brigade i Motajičkog bataljon 27.mtbr Derventa prikazane su i ratne fotografije jedinice „Vukova sa Vučijaka“. I danas  se mogu vidjeti te ratne fotografije na zidovima u novoj lokaciji Boračke organizacije u Prnjavoru.

Gdje god je otvaran front bili su vrh koplja Prvog krajiškog korpusa, prvi na braniku otadžbine.

I ovo je prilika da kroz fotografiju prikažemo ratni put bataljona-odreda  i sjetimo se njenih boraca, da mlađe generacije ne zaborave, a počelo se:

22.6.1991. godine prikupljenjem i odlaskom na borbenu obuku u Golubić, Knin:

Formiranje jedinice i b/d u 1992. godini

Borbena dejstva u 1993-1995. godine

Demobilizacija Vukova 1996. godine

Izložba ratnih fotografija Vukova na Dan opštine 20.3.2017. godine

Predsjednik opštinske Boračke organizacije i komandant 1.lpbr Vlado Živković

rekao je nakon otvaranja izložbe da je došlo vrijeme da borci iz Prnjavora stanu na mjesto koje im pripada u samom vrhu stvaralaca Republike Srpske. On je istakao da Prnjavor, osim fotografija, ima i veliko bogatstvo u video-zapisima sa ratišta.
„Do građe za izložbu bilo je teško doći, ali osim fotografija imamo veliko bogatstvo od 48 časova zapisa direktno sa ratišta. Pozvao bih sve borce koji imaju fotografije da ih donesu u Boračku organizaciju jer je u toku priprema dokumentacije za Spomen-sobu prnjavorskih boraca“, naglasio je Živković. On je podsjetio da su borci sa područja ove opštine prošli kroz 124 ratne jedinice, te učestvovali u najznačajnijim borbama za stvaranje Republike Srpske.

Načelnik opštine Prnjavor Darko Tomaš

koji je naglasio da je ova opština ponosna na svoje borce, jer su svojim ratnim zadacima odgovorili časno i pošteno. „Sa područja Prnjavora 626 boraca dalo je život za stvaranje Republike Srpske, što se nikada ne smije zaboraviti. Večerašnji događaj je dobar potez Boračke organizacije koja sakupljajući sve fotografije iz ratnog perioda dokumentuje jedan period u razvoju naše lokalne zajednice, ali i svih ovih ljudi koji su učestvovali u tim događajima“, rekao je Tomaš.

Tomić Srđan/ lpbr-prnjavor.info