Arhive kategorija: Vojska Republike Srpske

Ratne jedinice VRS i preformirane RJ nakon završetka rata 1996. godine do rasformiranja 2005. godine i stvaranejn OSBiH.

Komandanti VRS

UMRO KOMANDANT BORO BUKOVICA

Preminuo borac, potpukovnik komandant 1.osinjske lake pješadijske brigade Derventa, Boro Bukovica rođen je 1952. u Gornjoj Mravici, grad Prnjavor. Otac sina Stefana . Sahrana 15.12.2024. godine u 13. časova , Gradsko groblje – Prnjavor. Večna slava i hvala !

Rođen u Prnjavoru, u predratnom periodu živio na području opštine Prnjavor, roditelјi i ostala bliža porodica živjeli ili žive na području opštine Prnjavor. Poslije rata živeo je na području Dervente i Broda.

    Ratni put počeo u činu majora JNA a  završio u činu potpukovnika  VRS.

ppuk Boro Bukovica

  • bio je komandant divizijona 122mm u 1.mtbr ( vojna pošta 7280 Sv. Rok ) u periodu 1.4.1991. do 28.3.1992. godine, Kniska krajina.
  • komandir baterije 122mm M38 u TO opštine Prnjavor u periodu 28.3.1992. do 6.4.1992. godine.
  • Dužnost  komandant brigade – VP 7001/44 Prnjavor – 1.osinjska laka pješadijska brigada u periodu od 6.4.1992. do 30.7.1993. godine,
  • ranjavan dva puta, Derventa i jajce i povreda od udesa u Prnjavoru

Sjećanje na pređeni ratni put i njegov veliki doprinos odbrani RS i stvaranju VRS:

Nakon povratka sa Ličnog ratišta, početkom aprila 1992. godine, uvažavajući činjenično stanje i namjere muslimanskih i hrvatskih snaga, kao jedan od najaktivnijih formirao je,Odred „Vojvoda  Živojin Mišić” i postavljen na dužnost komandanta jedinice, koja je potom angažovana u sastav 327. motorizovane brigade JNA u zoni borbenih dejstava na Derventsko-brodskom ratištu u periodu od 7.4.1992. godine – uključno Rapćani, a zaključno Kaurska obala. Odred se sastojao od šest pješadijskih četa, baterija haubica 122 mm M38, vod minobacača 82 mm, baterija topova ZIS M42 76 mm, u čijem sastavu je ukupno bilo angažovano 728 vojnika. Po naredbi Srpske opštine- Nova Derventa, ratno predsjedništvo, broj naredbe 94/92 od 28.4.1992. godine, Bukovica Boro je postavljen za komandanta odreda.

Dana 22.5.1992. godine odlazi u selo Osinja, gdje je, dao nemjerljiv doprinos u formiranju Osinjske Srpske brigade, bataljonskog sastava. Naredbom komandanta Prvog Krajiškog korpusa VRS postavljen je za komandanta brigade; Od početka juna mjeseca te iste godine aktivno zajedno sa Prvom lakom prnjavoskoj pješadijskoj brigadom učestvuje u deblokadi i vraćanju okupiranih Srpskih sela derventske opštine. Borbena dejstva vršena su na Ceru, Kostrešu, Odobnom kanalu i u borbama prilikom ulaska u okupirani Brod. Sa jedinicom aktivna borbena dejstva na Brodskom ratištu završava 6.10.1992. godine, kada je oslobođen Brod,  u selu Luščani  i Sijekovac. Sa jednom manjom borbenom grupom učestvuje u borbenim dejstvima na ratištu u Orašju.

Po naredbi komandanta Prvog Krajiškog korpusa između, ostalih jedinica,  Osinjska brigada i Prva laka prnjavorske pješadijska brigada dana 25.10.1992. godine odlaze na Jajačko ratište, a za komandanta jedinice – borbene grupe, naredbom komandanta TG-3 pukovnika Lisice,  postavljen je Bukovca Boro. U borbenim dejstvima na  navedenom ratištu, oslobođen je grad Jajce, uz minimalne ljudske gubitke – jedan poginuo i  trinaest ranjenih, gje je i sam komandant jedinice — Bukovca Boro ranjen dana 28.10. 1992. godine.  Po osnovu navedenog ranjavanja utvrđen je status ratnog vojnog invalida 6 kategorije sa 60% vojnog invaliditeta.

Nakon provedenih ratnih operacija na Jajačkom ratištu odlazi na liječenje u Beograd. Po završenom liječenju dana 7.7.1993. godine odlazi u Han Pijesak i stavlja se na raspolaganje GŠ VRS.

Pojedinosti o angažovanju u ratnim jedinicama u Han Pijesku i daljim unapređenima nisu poznate.

ZA KRST ČASNI I SLOBODU ZLATNU!

1952. – 2024.

Danas 15.12.2024. godine komandant  Boro Bukovica odlazi na vječni počinak, saborcima ostavlja Republiku Srpsku na čuvanje i sjećanje na njene heroje. Pročitao je govor predsjednik Gradske boračke organizacije Prnjavor Đumić Pero u ime sadoraca Osinjske srpske pješadijske brigade i Boračke organizacije Prnjavor..

 

Nastavite sa čitanjem

Prnjavor sjećanje na poginule. 640 nastradalih u Gradu Prnjavor

2022.

Marinković Saša

Uz vojne počasti 12.12.2024. godine sahranjeni su posmrtini ostaci na Novom gradskom groblju Prnjavor.  vojnik Marinković Saša iz Prnjavora. Bio je nestali  borac 1. čete 3.pb 1.lpbr Prnjavor na ratištu Ozrena 21,7,1995. godine

 

gradsko groblje

Veliki broj građana Prnjavora stradali su u ratovima vođenim na prostorima  bivše SFRJ od 1991. do 1996. godine. Poznati su  podaci da  opština Prnjavor spada na drugo mjesto u RS po broju stradalnih u ratovima vođenim na prostorima bivše SFRJ.

Prema prikupljenim podacima došlo se do 640 nastradalih pripadnika vojske i policije sa područja opštine Prnjavor u jugoslovenskom ratu 1991-1995. godine raspoređenih u 95 vojne pošte.

Grad Prnjavor i boračke organizaciji i udruženja grada Prnjavor [37] kod obilježavanja značajnih datuma grada  organizuje služenje parastosa,molitve i pologanja  vijenca za 626 poginulih boraca sa područja opštine Prnjavor.kod izgrađenih spomenika u svim mjesnim zajednicama i Spomen crkvi na Vučijaku.

Nastavite sa čitanjem

Veza

Spomenici i obilježavanje značajnih datuma na području opštine u 2024. godini

2022.

Spomenici i spomen-obilježja na području opštine/grada će trajno obilježiti značajne događaje i datume iz bogate istorije srpskog naroda, zadržati sjećanja na istaknute ličnosti oslobodilačkih ratova, njegovanje kulturne i istorijske tradicije i čast poginulim pripadnicima srpske vojske u oslobodilačkim ratovima do 1918. godine, učesnici u antifašističkoj borbi u Drugom svjetskom ratu i veterani odbrane Otadžbinskog rata Republike srpske, kao i civilne žrtve rata.

Uključivanje spomenika i spomen-obilježja u trenutnom razvoju grada, je jedan od najboljih načina zaštite, održavanja i njihove izgradnje. Oni su stalni, kao svjedočanstvo o ljudskoj istoriji, prenosi predaka vrijednosti kulturne baštine i istorijskih ljudi na ovim prostorima.
Zaštita, održavanje i izgradnju spomenika i spomen-obilježja su regulisane zakonom RS o spomenicima i spomen-obilježjima u oslobodilačkim ratovima, koju je usvojila Narodna skupština Republike Srpske na sjednici održanoj 2.11.2011. godine.

U opštini Prnjavor je do sada je izgrađeno 165 spomenik i spomen-obilježje u lokalnim zajednicama opštine Prnjavor koji su nastali u razdoblju od druge polovine do kraja dvadesetog stoljeća i početkom XXI stoljeća:

Nastavite sa čitanjem

Vojska Grada Prnjavora

Amblem BOUz Dan borca RS poznato je da je Vojska Republike Srpske formirana  12. maja 1992. godine i na kraju rata brojala je 210.000 mobilisanih boraca. U Odbrambeno-otadžbinskom ratu od 1992. do 1995. godine poginula su 23.752 borca.

Grad Prnjavor na kraju rata brojao je preko 9000 pripadnika Vojske Republike Srpske

odajući počast svim borcima i učesnicima rata od 1991- 1996. godine, i žrtvama koju su dali živote za stvaranje Republike Srpske, Grad Prnjavor je mobilisao i na prvom rasporedu imao preko 10.000 vojnih obveznika.[1]

RR svega % voj pod of %voj %pod %of
bez RR 37 0,37% 1 9 27 0% 25% 75%
VRS 9.034 90,67% 8131 668 235 90% 7% 3%
JNA 2168 2,87% 257 5 6 90% 4% 6%
TO 393 4,07% 366 15 12 93% 4% 3%
OiO 30 0,3% 24 3 3 70% 30% 0%
MUP 333 3,20% 313 14 6 94% 4% 2%
RO 30 0,30% 24 3 3 80% 10% 10%
PVL 44 0,45% 12 11 21 27% 25% 48%
SVR 3 0,03% 3 100% 0% 0%
ukupno 10.167 100% 9.125 732 310 90% 7% 3%

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

U tabeli je prema prikupljenim podacima, prikazan broj vojnih lica sa područja grada raspoređeni u odbrambene strukture grada i Republike Srpske. Učešće boraca u jedinicama VRS u ukupnom broju angašovanih u ratu bilo je 91%. Prikazana je i horizontalna procentualna struktura učešća u ratu.

Od ukupno evidentiranih učesnika rata bilo je mobilisano i rapoređeno samo jednom u strukture odbrane grada i Republike Srpske: u ratne jedinice VRS 91% stanovnika grada; u jedinice JNA na početku rata 1991.1992. godine bilo je raspoređeno 2% stanovnika;  u jedinice teritorijalne odbrane opštine raspoređeno je bilo 4%; u jedinice i strukture MUP-a RS raspoređeno je oko 3%;, u službu osmatranja i obavještavanja opštine raspoređeno 0,3%; na radnu obavezu u organe ministarstva odbrane RS i MUP-a bilo na raspoređeno  0,3%;, profesionalnih vojnih lica  bilo 0,4%, na služenju vojnog roka kao stradalnici 0,03% i bez rasporeda 0,36% lica u kategoriji podoficira i oficira.

Prema informaciji o ostvarivanju prava u oblasti BIZ u Gradu Prnjavor za 2023. godinu evidentirano je ativnih 4398  lica sa statusom i kategorijom borca: 1.kategorija 1706 boraca, druge 263, treće 342, četvrte 439, pete 323, šeste 405 i sedme 920 lica. U zoni borbenih dejstava naviše je u prvoj, a  vanzone borbenih dejstava je u devetoj kategoriji. Ukupno je kategorisano u gradu Prnjavoru 5.808 boraca.[2]

U odnosu na ukupan broj pripadnika VRS, 45% je kategorisanih boraca; 6,3 % je poginulih boraca, 11,4% umrli borci poslije rata. Znači još jedna trećina boraca  nije kategorisana u status borca RS.

U odnose na pol i kategoriju stanovnika grada stanje je:

kategorija   svega     %    muškarci    žene
domicilno 8448 85,68% 8343 105
izbjeglo 125 1,27% 120 5
raseljeno 1276 12,94% 1224 52
iz Srbije 11 0,11% 11
Ukupno 9.860 100% 9698 162

 

Domicilno stanovništvo je bilo zastupljeno preko 86%, a padom srpskih opština u Hrvatskoj i Zapadnoj Krajini Republike Srpske u strukture odbrane RS  i grada bilo je rapoređeno i 1,2% izbjeglog i 13% raseljenog stanovništva RS. Iz Srbije, kao dobrovoljci bilo je manje od 1% pripadnika VRS.

U 124 ratne jedinice, odnosno vojne pošte Vojske Republike Srpske bilo je mobilisano 8.839 pripadnika, a  raspoređeno  8.927 vojnika, 741 podoficira i 259 oficira .ukupno 9927 pripadnika.

Pregled u odnosu na kategoriju stanovništva grada i ostvareni status vojnog lica, stanje prema raspoloživim podacima, je:

status svega    % domicili    izbjegli    raseljeni    iz srbije
bez statzsa 2.669 27,06% 2.405 35 223 6
kategorisani borac 4.117 41,75% 3.552 43 520 2
RVI VRS 939 9,52% 785 8 146
RVI MUP 27 0,27% 27
poginuli 611 6,20% 435 15 159 2
nestali 33 0,33% 20 4 9
zarobljeni 5 0,05% 2 3
umrli 34 0,34% 26 1 7
umrli poslije rata 986 10,00% 874 10 102
odselili 63 0,64% 23 40
ranjavani bez statusa 228 2,31% 172 6 49 1
povređeni 25 0,25% 22 1 2
bolesni 88 0,89% 76 2 10
umrli u ratu, razduženi 16 0,16% 13 3
PVL 16 0,16% 14 2
vojnici na SVR 2 0,02% 1 1
Ukupno 9.861 100,00% 8.448 125 1277 11

Kod ostvarenog statusa borca prema raspoloživim podacima kategorisano je preko 4100 ili 41% u odnosu na ukupan broj boraca u bazi podataka. Ovim podacima treba dodati i 936 kategorisanih boraca koji su ostvarili pravo RVI VRS i 29 RVI  UP RS, što znači da je ukupno kategorisano boraca na području grada Prnjavora preko 5100 boraca.

 

U ratne jedinice Jugoslovenske narodne armije u početku rata bilo je mobilisano  76 vojnika JNA, 3 mlađa oficira i 4 oficira i raspoređeno u129  vojne pošte, odnosno ratne jedinice JNA 1.719 pripadnika.

 

U ratne jedinice teritorijalne odbrane opštine bilo je 379 vojnika, 15 podoficira i 12 oficira u 11 ratnih jedinica, sa komandantima. Raspoređeno   u  dvije vojne pošte 3660 pripadnika.  Vojnapošta   8840  Banja  Luka  329.okbr5.k  225 i ujedinice   TO   opštine  Prnjavor 3435 pripadnikaTO.

 

 

Zaključak

Kraj rata 1995. godine Prnjavor u Vojsci Republike Srpske ima 8.900 boraca ili 4,23% od ukupnog broja mobilisanih u Republici Srpskoj.

Ranjeni, povređeni i bolesni borci VRSPoginuli, nestali i umrli borci VRS opštine  Poginuli borci VRS u slikama

u počeku mobilizacije na rasporedu u jedinicama JNA bilo 1.553 borca sa područja opštine Prnjavor. Plan, odnosno razrez za mobilizaciju je 691 v/o za 5.KJNA i 1.066 v/o za 7.KJNA, ukupno 1.757 vojnih obveznika, a bilo je raspoređeno 1.000 ili 57%, što je značajni uspjeh u odnosu na druge opštine.

Od prvih mobilizacija vojnih obveznika za popunu ratnih jedinica JNA i teritorijalne odbrane opštine i dobrovoljačkih jedinica do preformacije, odnosno stvaranje VRS  izvršena je mobilizacija 4700 vojnih lica, sa prosjekom starosti od 30 godina, najviše od 20 do 29 godina starosti   65,45%, što  čini 16,93% ukupnog muškog radnog stanovništva opštine od 15 do 64 godine,  6,11% učešća stanovništva opštine i  2,18% u odnosu na oko 215.670 lica po evidenciji resornog ministarstva koji su učestvovali u otadžbinskom ratu ili 54,42% po evidenciji nadležnog opštinskog organa za vođenje evidencije o licima koja su regulisala vojnu obavezu u odnosu na 8.477 evidentiranih učesnika ratu na području opštine.[3]

Ukupno raspoređeno u TO opštine 5.394 pripadnika. Učešće brojnog stanja TO 1991. u broju vojno sposobnih stanovnika je 12%, i prema broju vojne evidencije iznosi 45% raspoređenih.U jedinice TO  je  mobilisano ,  najviše od 20 do 29 godina starosti  u tz. prvi poziv, odnosno 41,67%, što  čini 18,39% ukupnog muškog radnog stanovništva opštine od 15 do 64 godine

Spomenik u Prnjavoru

U odnosu na kraj rata 1995.[3] , Opština je  31.12.1995. godine prema evidenciji OMO u odnosu na ukupan broj stanovnika opštine od 45.995, imala 11.987 v/o u evidenciji ili 26,06%. Rapoređeno u VRS 4.382 lica ili 73,30%. Ukupno rapoređenih u strukture odbrane RS 5.978 ili 49,87% u odnosu na broj v/o. Izbačeno iz stroja:  361 poginuli i 1.575 ranjenih, što iznosi 35,94% u odnosu na broj v/o, odnosno 3,4% u odnosu na broj stanovnika samo su opštine Sanski Most 6,8%, Kneževo 5,3%, Kotor Varoš 3,7%, Prijedor i Čelinac 3,5% imale više gubitaka.

Ukupno raspoređeno u TO opštine 5.394 pripadnika. Učešće brojnog stanja TO 1991. u broju vojno sposobnih stanovnika je 12%, i prema broju vojne evidencije iznosi 45% raspoređenih.U jedinice TO  je  mobilisano ,  najviše od 20 do 29 godina starosti  u tz. prvi poziv, odnosno 41,67%, što  čini 18,39% ukupnog muškog radnog stanovništva opštine od 15 do 64 godine

[1] na osnovu prikupljenih podataka ratnih jedinica VRS u bivšem odsjeku MO RS Prnjavor.

Predsjednik Boračke organizacije prnjavor ističe da su prnjavorski borci biuli raspoređeni u 124 ratne jedinice VRS. (14.2.2019.godine)

Pukovnik Boško Peulić, predsjednik odbora staješina Prnjavor 2022. godine izjavio da po podacima Boračke organizacije grada Prnjavor bilo mobilisano i sa dobrovoljcima 10.300 lica u 128 vojnih pošta Vojske Republike Srpske.

[2] Informacija je usvojena na sjednici skupštine Grada Prnjavor, održane 27.12.2023. godine

Pregled ratnih jedinica-vojnih pošta VRS u kojima su mobilisani i raspoređeni preko 9900 boraca  sa područja Grada Prnjavora:

Nastavite sa čitanjem

33 godina od mobilizacije TO opštine, i iduće godine i prnjavorske brigade VRS

ZABILJEŽENO FOTO OBJEKTIVOM

Ratni put Prnjavorske brigade  zabilježen je, manje-više u nekoliko novinskih članaka, knjiga (Hranioci ratnika, Nedeljko Sančanin, Laktaši 2008.), video materijala, kroz list Glas borca 1.lpbr Prnjavor, veb sajt: lpbr-prnjavor.info i dr.

Komandant brigade je više puta govorio o ratnom putu brigade.

Za Dan opštine 20.3.2017. godine organizovana je izložba ratnih fotografija Prnjavorske brigade i Motajički bataljon 27.mtbr Derventa. I danas  se mogu vidjeti te ratne fotografije na zidovima u novoj lokaciji Boračke organizacije u Prnjavoru.

Ostala je iz rata rečenica generala Talića „RAME UZ RAME, ŠESNAESTA I PRNJAVORSKA“

I ovo je prilika da kroz fotografiju prikažemo ratni put prnjavorske brigade i sjetimo se njenih boraca, da mlađe generacije ne zaborave, a počelo se: Nastavite sa čitanjem

233 borca Prnjavorske brigade ostala na braniku Otadžbine Republike Srpske

SJEĆANJE NA POGINULE SABORCE

Svake godine na godišnjicu otkrivanja spomenika poginulim borcima VRS sa područja opštine vrši se pomen i parastos svim poginulim borcima VRS u svim mjesnim zajednicama opštine Prnjavor

Nјihove godine rođenja, nedvosmisleno ukazuju da je život prekinut u njihovoj najbolјoj snazi. Godina i datum smrti, ukazuju da neprijatelјa nikakva primirja ne obavezuju. Tako je i u toku ovog, a tako je bilo i u toku svih, do sada potpisanih. Brigada ih nosi u sjećanju kao skromne, poštene i dostojne pamćenja i poštovanja.

Neka im je Bogom prosto i od naroda nezaboravlјeno. Borci i komanda 1. LPBrP (Glas borca 1.lpbr Prnjavor broj 3, aprila 1995.godina)

Sve me rane moga roda bole, rekao je jednom jedan pjesnik, a misao ponavlјa svaka generacija srpskog roda. Istorija govori da ni jednu rat nije mimoišao i poštedio žrtava, nakon  kojih ostaju samo tužna sjećanja i nebrojeno puta ponovlјena nadanja da su očevi izginuli kako bi sinovi   živjeli.

Prnjavor

Sa istom nadom, živote položiše na srpskom Ozrenu i ovi mladi i čestiti lјudi. Sa istom nadom i  želјom, sudbinski predodređeni za žlvot koji ne trpi jaram, Ozren i srpsku zemlјu, uspješno brane i smrti ponosno prkose istinski Srbi. Sveštenik bi rekao neka im je Bog od pomoći i od milosti. Običnom smrtniku ne ostaje drugo do da se uči na ovakvim primjerima čojstva i junaštva. Za lošeg sina kažu da je od loša oca. Venama ovih junaka, tekla je krv  dobrih roditelјa. Dobra i plemenita krv, sigurno teče i venama njihovih srodnika i potomaka.

Treba li veći dokaz da srpski narod ima pravo na život u budućnosti?!  Nije li izdajstvo i zločin makar i na momenat dovoditi u sumnju budućnost jednog takvog naroda? (Glas borca lpbr, broj 4,1995.godina). Nastavite sa čitanjem

Prema dostupnim podacima utvrđen je spisak od 14 nestalnih boraca Prnjavorske brigade od 27 koliko se traži: (12.12.2024.)

Gradska organizacija i zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Prnjavor obilježava ovaj dan  kao Dan nestalih organizacije prema programu mjera u oblasti BIZ u gradu Prnjavor za 2024. godinu. Nastavite sa čitanjem

Stradanje boraca „Vukovi sa Vučijaka“JNA-VRS

Pregled stradanja „Vukova sa Vučijaka“

Prema podacima iz jedinice kroz prvu srpsku dobrovoljačku jedinicu „Vukovi sa Vučijaka“ prošlo je oko 1.000 boraca, poginula su 43, a ranjeno oko 200 pripadnika.

Prva ranjavanja počinju na Zapadno-Slavonskom ratištu u rejonu Košutarica, Jasenovac , oktobra 1991. godine, a pogibije u decembru iste godine u  Gornjoij Trnavi, Okučani. Zadnji poginuli u borbama januara 1996. godine u Sanskom Mostu.

Pregled prikupljenih podataka o stradanjima  pripadnika jedinice „Vukova“ prema vojnoj pošti jedinica TO, JNA i VRS:

vrsta stradanja   svega      % Vojna pošta / jedinica
rana 10 3,70% 3164 Derventa 327.mtbr JNA
rana 32 11,85% 7001/45 Prnjavor 1.lpbr 1.KK
rana 1 0,37% 7007 Banja Luka 1.bvp 1.KK
rana 57 21,11% 7127 Derventa 27.mtbr 1.KK
rana 64 23,70% 7519 Prnjavor nova 1.lpbr
rana 4 1,48% 8840 Banja Luka 329.okbr JNA
rana 5 1,85% 9162 TO Okučani
rana 9 3,33% T-22206 Prnjavor TO opštine
povreda 4 1,48% 7001/45 Prnjavor
povreda 4 1,48% 7127 Derventa
povreda 12 4,44% 7519 Prnjavor
samoranjavanje 3 1,11% 7001/45 Prnjavor
samoranjavanje 1 0,37% 7127 Derventa
samoranjavanje 8 2,96% 7519 Prnjavor
bolest 1 0,37% 7001/45 Prnjavor
bolest 1 0,37% 7127 Derventa
bolest 5 1,85% 7519 Prnjavor
poginuo 3 1,11% 7001/45 Prnjavor
poginuo 3 1,11% 7007 Banja Luka
poginuo 28 10,37% 7127 Derventa
poginuo 9 3,33% 7519 Prnjavor
poginuo 1 0,37% 8840 Banja Luka
poginuo 1 0,37% T-22206 Prnjavor
umro 1 0,37% 7519 Prnjavor
samoubistvo 1 0,37% 3193 Prnjavor SJB-policija
samoubistvo 1 0,37% 7001/45 Prnjavor
samoubistvo 1 0,37% 7519 Prnjavor
ukupno 270 100%

Poginulih 45 borca, a ranjenih 182 pripadnika 1.dobrovoljačke jedinice „Vukovi sa Vučijaka“ Nastavite sa čitanjem

1993. ratna 27.mtbr VRS

1. i 3.mtb 27.mtbr Derventa 1.KK VRS na Bratunačkom ratištu, Istočna Bosna

 

 

Slavica Nastić, bolničarka 1.mtb o borbama kaže:

Brojni su pakleni i krvavi ratni dani, nerospavane noći. Poruke vojnika, plač civilnog stanovništva, koje nevino strada i stravične slike, koje nikada iz oka i mašte neće otići. Ponijela ih je i sa ratišta u Bratuncu kada je decembra 1992. godine vidjela masakriranih 109 srpskih duša, Djece, djevojaka, žena i staraca kojima su na zverski način živote ugasili Alijini bojovnici. Kada ie trebalo krenuti u cičoj zimi na najteže ratište u Bratunac i  nije  oklijevala. Tu je bila dobrovoiljac, jer  nisam htjela da napustim svoju jedinicu,  u kojoj  je i moj brat. Desimir. Bilo mi je teško  bez  Zijade,  jer  je ona morala da ostane u našem sanitetu u Posavini. Tu cuču zimu, a  još  teže, paklene  borbe, koje  smo vodili se neprijateljskim  snagama  u području Bratunca  i Srebrenice. Nikada  neću zaboraviti koliko zlo može da proizvede ljudski rod nikada nisam mogla naslućivati. ali sem se  na grozotama uvjerila. Gledela sam  izmasakrirana tijela djece,djevojaka,  starica i  staraca. Užas  je to što im je uređeno. a urađen  o  je  samo što  su Srbi. Meni doktoru Borisu Božiću iz Banje Luke i drugima u bijelim mantilima stala  je  duša  Samo  smo  se nemo gledali. (Naš zavičaj Prnjavor, juni 1993. str 10 i Ženske duše, Nedelhjko Sančanin, Banja Luka 2001. str 47-48)

Po završetku borbenih aktivnosti na Bratunačkom ratištu 3.mtb 27.mtbr 1.KK upućuje se u rejon Rašještaja Bijelo brdo – Koraće i dalje prema r.Savi.

komandant 3.mtbr 27.mtbr 1.KK

1.mtb Dubočac

27.mtbr VRS na Teslićkom ratištu

potpukovnik Zvonimir Zih

O stanju 1.mtb komandant major Zvonimir Zih redovnim borbenim izvještajem od 2.7.1993.g. izvještava komandu 27.mtbr:

  1. Muslimanske snage raspoređene u gradu Zavidoviću i gradu Maglaju vrše neviđeni teror nad stanovništvom hrvatskim i srpskim. Ekstremisti SDA preuzeli su komandu nad vojskom, tz. Komandant Lendo komanduje vojskom u gradu Zavidoviću.

Osnovni cilj muslimanrskih snaga je spojiti grad Zavidoviće, grad Žepu, presjeći komunikaciju iz Teslića ka Novom Šeheru i staviti naše snage u okruženje. Trenutno u gradu Zavidoviću ima civila, ali kretanja, koja smo osmatra li sa križa (Vinište) su veoma rijetka . Do sada je primjećeno izvlačenje civila glavnom komunikacijom ka Kaknju koji je jedini izlaz za Muslimane.

Muslimanski fenatici grčevito brane grad Zavidoviće, a u dosadašnjem periodu uspjeli su iz grada potisnuti jedinice HVO na liniju: Kneževići – tt375, Kremenjaši- Karaula (TT 513)- Debelo Brdo – Pleć (kota 276) i u nekoliko navrata muslimanske snage su izvodile i napade na jedinice HVO do vremena utvrđivanja linije.

Muslimanski fanatici su raspoređeni na svojoj liniji odbrane po grupama se 3-5 vojnika se mitraljezom M84 i rasprskavajućom municijom po dominantnim objektima. Veoma aktivno djeluju snajperi se bočnim vatrama i unakrsnim vatrama. Način rada snajpera, je da ostave po dubini snajperistu koji djeluju u leđa jedinicama koji napreduju. Snajperisti djeluju i sa drveća. Neprijatelj j u početku slabo bio utvrđen ali sada je postigao treći stepen utvrđenje i dalje radi neprekidno na izradi bunkera za mitraljeska gnijezda .

Do sada su otkrivene slijedeće vatrene tačke: mitraljeski bunkeri duž linije, a posebno iz rejona groblje u s.Dubravica i bazena, BsT u rejonu Dubravica, i djelovenje MB82 i120 djeluje iz rejona Podubravlje i Potkleče.Neprijatelj raspolaže se protivoklopnim sredstvima: zolje, ose, i por.

Zaključak:

Muslimanske snage u gradu Zavidoviću ne treba podcijeniti, ali ih i precjeniti, jer se radi o takvom neprijatelju da kad se   načne linija ipak bježe i povlače se.

      1.mtb sa lab PVO 20/3, topom T12, BVG i tv T55, vrši pripreme za uvođenje na položaje na liniju:tt375 – Kremenjaši – Karaula – Dubrava.

1.mtb izišao u rejon Novi Šeher sa 268 vojnika sledećeg sastava:

  • 1.mtč, sa komandirom K1K Đurđević Brane sa 106 boraca
  • 2. mtč, sa komandirom sv Todorović Nenad sa 92 borca,
  • MB 82mm sa 34 borca,
  • MB 120mm sa 28 boraca,
  • Strela 2M sa 6 boraca, i
  • Pozadina sa 34 pripadnika,
  • UKUPNO 300 BORACA
  • Ima i 39 boraca iz 3.mtb, koji su minobacačlije.

Borci 1.mtb su do sada od rata pa do ovog vremena uglavnom držali linije, a ime negdje oko 20 boraca „Jude“ koji se mogu koristiti kao  udarne grupe.

Zaključak

Dana 2.7.1993. godine u vremenu od 8,00 časova 1. mtb. izvršio je marš pravcem: Derventa – Teslić – Novi Šeher razmjestio se u rejonu Novi Šeher ( škola).

U vremenu od 15.00 časova održan je sastanak sa komandantima jedinica koje je poveo komandant 1. KK, general Ta1ić i komandant OG Doboj pukovnik Arsić. Na sastanku su učestvovali komandanti počinjenih jedinice i komandant 111.brigade HVO. Oformljena je TG-2 u čiji sastav su ušle: 27.mtbr, lpbr ozrenska, lpbr Teslićka, 2.okb i jedinice HVO 111.brigade HVO.

Komandant OG – Doboj dao je procjenu muslimanskih snaga:

  • da nema kraja rate bez vojnog poraza muslimanskih snaga,
  • uspostaviti saradnju sa jedinicama HVO,
  • oformiti  TG—2,
  • uvesti snage TG—2 u ofanzivna borbena na pravcu: Zavidovići – Vozuóa i Zavidovići – Kakanj i što prije izbiti na liniju: Djedovi, brdo Nemila, Mukotići, i
  • uspostaviti saobraćaj: Zavidovići-Maglaj – Doboj i Jelah – Doboj,
  • zauzeti desnu obalu rijeke Bosne.
  1. mtb sa tč i lav PVO 20/3 izvodi napad na b/d na grad Zavidovióe. Sadejstvuje sa jedinicama HVO, razbiti snage vojske muslimanske i što prije izbiti na liniju: ivicu grada Zavidoviói i posjesti desnu obalu rijeke Bosne.
  2. RASPORED SNAGA

1.mtb se raspoređuje po slijedećem:

1.mtč, komandir K1K Đuršević Brane, sastava: boraca Trstenaca i Prnjavočana, ukupno ima 106 boraca.

Od komandira vodova ima Milinković Milana i Nedić Zorana, vodnika Dušanić Radenka, stariji vodnik Debeljak Sretko, i Šikarac Slobodana.

Ista četa posjeda liniju desno: Kremenješi, lijevo Karaula i tijesno sadejstvuje sa jedinicama HVO, koji su u borbenom rasporedu 1. mtč. i neposredni su vodići po pravcima.

KM bataljona razmjestiti u rejon Kremenjaši.

PKM bataljone razmjestiti u rejonu Osova.

BVG razmjestiti na VP Jaz s.od Osove 300 m od puta.

Uz komandu bataljona nalazi se Zlatomir Dedić PK za OBP i kapetan Aulić Srećko PKMV , Tomaš Petar PKPo.

Lav PVO  20/3 u rejonu Stražbenica.

  1. mtč , četom komanduje str.vod Todorović Nenad a glavni rukovodilac rada je kapetan Dane Šušak i ista čete je raspoređena u rejonu Karaula, Dubrava, Vrbica .

Tenkovski vod raspoređen u  rejonu Kačarin sa 5 tenka i 1 OT M84 i 2.tenkovski vod u rejonu Karaule sa 3 tenka i jednim OT M—60, tenkovi tipa T—55.

1.mtb je u neposrednom rasporedu sa 2.bojnom „Marko Prandić“ koja je pod komandom bojnika Ivice Širića.

KM bataljona i KM 2.bojne/111.brigde HVO u rejonu Kremenjaši“.

U prvoj fazi, već 1.7.1993. godine naredbom komande Operativne grupe „Doboj“ formirana je Taktička grupa 2 (TG-2) u čiji sastav su ušle sljedeće jedinice: Prva tenkovska, l lP13a ozrenska brigada „ Četvrtu; motorizovana :  iz sastava 27. motorizovane brigade i 1. teslićka pbr, 1. ozrenska pbr, 4.mtb 27.mtbr i Prvi oklopni bataljon iz sastava 2. oklopne brigade. Komanda 27. motorizovane brigade je ujedno vršila i funkciju komande Taktičke grupe 2. U drugoj fazi, tokom jula i avgusta, naređenjima komande Operativne grupe „Doboj” i komande G1avnog korpusa VRS, u zonu odgovornosti Taktičke grupe 2 upućuju se, sa kompletnim lјudstvom i borbenom tehnikom, Dobojska laka pješadijska brigada, Osinjska laka pješadijska brigada, 27. motorizovana brigada[1] i Haubički divizion 122 mm iz sastava 1. MAP-a, a u prvoj polovini septembra i ratnom slavom ovjenčana 16. motorizovana brigada.

Susjedne jedinice koje su sadejstvovale

Brigadi u izvođenju borbenih dejstava, su bile:

Na sjevernom dijelu teslićkog ratišta: lijevo 16.motorizovana brigada pod komandom potpukovnika Vlade Topića, desno Dobojska brigada pod komandom majora Miloja Misirače te Osinjska brigada komandom majora Drage Ličine. 

Na južnom dijelu teslićkog ratišta: lijevo jedinice HVO, lesno 22. pješadijska brigada pod komandom majora Janka Trivića.

U zoni odgovornosti Brigade borbeno su djelovale: 27. motorizovana brigada[2] sa komandnim mjestom u rejonu sela Studenci pod komandom potpukovnika Boška Peulića, tenkovski batalјon iz sastava 2.oklopne brigade pod komandom majora Stamenka Novakovića i Haubički divizion 122 mm sa vatrenim položajem i komandnim mjestom u selu Studenci pod komandom kapetana Milorada Zrnića.

U ovom periodu je značajno istaći i sadejstvo i neprocjenjivu pomoć u sanitetskom obezbjeđenju borbenih dejstava od strane vazduhoplovne brigade VRS (dva do tri helikoptera za evakuaciju ranjenika stacioniranih u rejonu komandnog mjesta Prve teslićke brigade) i hirurške ekipe iz Banje Luke koja je neprekidno zbrinjavala ranjenike u Domu zdravlјa u Tesliću.

Zbog sve intenzivnijih borbenih dejstava na južnom dijelu ratišta i veličine zone odgovornosti Teslićke srpske brigade, koji u velikoj mjeri otežavaju efikasnost rukovođenja i komandovanja, komandant Taktičke grupe 2 pukovnik Boško Peulić[3] donosi odluku da se Treći i Peti pješadijski batalјon Teslićke srpske brigade sa pripadajućim zonama odgovornosti u potpunosti pretpodčine 27. motorizovanoj brigadi, čime je zona odgovornosti Teslićke srpske brigade znatno smanjena pa je na prednjem kraju odbrane obuhvatala granice: lijevo rijeka Usora, desno Smolin (uklјučno), a po dubini planinski vijenac Borja.

Akcija pripadnika čvp 27.mtbr Derventa na Teslićkom ratištu

čvp-1993

Teška vrućina, na zadnjem našem rovu pripreme završne pred akciju. Raspoređujemo se, udarna grupa od 6 ljudi, dogovoreno prije prelaska čistine, nas 6 dogovaramo ako neutrališemo prvu zemunicu idemo dalje u dvije grupe u širinu na desni i lijevi rov prolazimo brisani prostor. Njiva nekih 70 metara između naših i njihovi rovova, privukli smo se, zalegli smo najbolji među nama ustaje sa namjerom da razminira stazu koliko toliko prema isturenom neprijateljskom rovu.

Do prvog isturenog rova ima nekih 50 metara u sred dana, tišina, najbolji prilazi nekih 30 metara, nema mina, vraća se. Komandir potporučnik govori da se rasporedimo po rubu šume, što šire da ne budemo u zaklonu i da čekamo, tako smo ostali oko sat vremena u zoni dešavanja, veoma mirno, čak se ne čuje ni sporadični pucanj. Čekamo dejstvo našeg tenka po rovovima ispred nas, iza naših leđa, blago desno, čuje se zvuk tenka, očekujemo dejstvo gledam lijen i desno, desno saborac se smije pokazuje da zinem, aludirajući da će biti detonacija blizu, prva pogađa direktno zemunicu desno od nas, nekoliko trenutaka direktan pogodak isturenog rova ispred nas, od blizine detonacije odskačemo od zemlje,  u ušima ne čujem ništa, još jedan projektil iz tenka u pravcu od nas, lijevog rova, čini mi se da je promašaj.

Prva dvojica ustaju ulaze u onu stazu bez mina, cijela linija gori, zauzimamo isturen rov ima poginulih neprijateljski boraca, po planu idemo na zemunice desno i lijevo, po tri čovjeka ostatak jedinice pravi nam bokove u mom pravcu upadamo u minsko polje, ispada oko isturenog rova da je sve minirano, prilazimo lijevom rovu na nekih 35 metara na uzvišenju je neprijatelj pruža jak i čvrst otpor,  baca ručne bombe, prebacuju, zaklona nemamo ali smo u polu ležećem položaju desno od mene saborac pokazuje da hoće da baci ručnu bombu, tada vidim da neprijateljska ručna bomba ide prama njemu, derem se pazi, uspijeva lijevom nogom vratiti nazad bombu, čuje se jauk u neprijateljskoj tranšeji.

Saborac desno od mene kreće prema rovu i tranšeji, uzbrdica je prvih desetak metara, puca, vadim i ja zelenu sa namjerom da je bacim u njihovu tranšeju, tada vidim da leti nova bomba prema mom saborcu koji je bio 7 metara od mene, pada mu na prsa, čujemo jak jauk od njega, detonacije od bombe me je razdrmala ali sam svjestan,  puca se, saborca kome je pala bomba gubim iz vida, od njega desno vidim komandira puca, baca bombu, pucam i sam bacam bombu, komandir ulazi u tranšeju bacam pogled tražeći saborca vidim ga 20 metara desno niže u nekoj uvali, ostali saborci upadaju u tranšeje za komandirom krećem prema njemu, oprezno vidim mina na mini iza mojih leđa dolazi komandir i kaže rani ga bomba,  ide prvi kaže mi da se odmaknem ako stane na minu, probija se do ranjenog saborca, sa sebe je skinu rap i ostatak vojničke košulje koju su geleri potrgali, svjestan je u gornjem dijelu tijela sav je krvav glava ruke grudni koš, Uzimam njegovu krvavu majicu, tražim djelove koji su čisti od krvi da ga obrišem i shvatim gdje je sve ranjen,  najviše krv ide iz predjela grudnog koša, komandir i ja stavljamo zavoj i sami smo krvavi od njegove krvi.

Puca se, padaju granate okolo su mine, dolaze dvojica saboraca preuzimaju našeg ranjenog saborca na rukama ga nose prema našim rovovima. Zadatak je ispunjen uz jedno naše teško ranjavanje, uz teške neprijateljske gubitke saborac se oporavio toga dana imao je velike vojničke sreće od trenutka ranjavanja do uvale gdje se sam povukao prošao je kroz minsko polje da nijednu minu nije aktivirao (Tekst pripadnik čete vojne policije, dešavanje Teslićko ratište).Grupa Soko, 5.9.2024. godine

 

11.2.1993.

Glas Srpske 11.2.1993.

Borbene aktivnosti jedinice „Vukovi sa Vučijaka“ na Benkovačkom ratištu u proljeće 1993. godine.

Teško ranjavanje komandanta „Vukova sa Vučijaka“

[3] Isto, str. 150

[1] Teslić u Odbrambeno – otadžbinskom ratu (1992 -1995), Teslić 2018. godine, str.132

[2] Isto, str.130

 

1.12.1994. godine

ZA PRVI BROJ GLASA BORCA, GENERAL-POTPUKOVNIK MOMIR TALIĆ, KOMANDANT PRVOG KRAJIŠKOG KORPUSA  VRS O BORCIMA PRNјAVORSKE BRIGADE, SA UVAŽAVANјEM ISTIČE

RAME UZ RAME, ŠESNAESTA I PRNJAVORSKA

Na ratni put 1.lpbr Prnjavor od mobilizacije 18.9.1991. godine- ZAP. SLAVONIJA 13.10.91. – PRNјAVOR 29.5.92 – CER 8.6.92 – MODRIČA 25.6.92 – ODžAK 14.7.92 –  OBODNI KANAL 25.7.92-BROD 6.10.92. – JAJCE 25.10.92. – TESLIĆ 11.117.92 – DOBOJ 4.12.92 – OZREN 23.12.92 – BRČKO 3.2.93 BENKOVAC 3.10.93 – DOBOJ (STANOVI) 8.2.94 – TESLIĆ (CRNA RIJEKA) 9.3.94 DOBOJ (POTOČANI) 22.3.94 – OZREN (G.BRIJESNICA) 17 (23). 6.94., general Talić za prvi broj Glasa borca 1.lpbr kaže:

Bez uvrede za druge, Prnjavorska laka je uz Šesnaestu brigadu. Izgubiće i to što ima svako ko sanja o pobjedi nad srpskim narodom i njegovom vojskom. Prnjavor je sebe branio na distanci – u Derventi, Zapadnoj Slavoniji, na Ozrenu, u Sjevernoj Dalmaciji. Do sada njegova brigada nije imala ni jedan kiks. Izuzetna saradnja opštinske vlasti i boraca Prve prnjavorske lake. U komandi korpusa spokojni, jer im je ova brigada od početka rata zadavala najmanju brigu.

Nastavite sa čitanjem