32 godina od Dobojskog ratrišta

Bandera – Smajine vode – Blaževića brdo – Pašići – Jevadžije – Ćemani – Gojakovac.

Brigada dobija novi zadatak i 14.12.1992. godine posjeda položaje u zoni odbrane na Dobojskom ratištu: Bandera – Smajine vode- Blaževića brdo – Pašići- Jevadžije- Ćemani -Gojakovac.

Komanda brigade smještana je u selu Donja Grabovica. 3.pb u rejonu Cerovice.

U z/o brigade nema značajnijih borbenih dejstava, zona odbrane dobro je organizovana, vrše se povremena izviđanja prednjeg kraja protivnika, uz sadejstvo brigadnih izviđača, a neprijatelj povremeno dejstvuje na položaje. Vrši se privođenje boraca koji su samovoljno napustili jedinice i popunjava se linija odbrane brigade. 13.12. 1992 godine u PKM bataljona dolaze nove zimske uniforme za borce. Borci Dobojske brigade napustili liniju, koju sada pokriva 1.pb.

U Prnjavoru 18.12.1992. godine održana je osnivačka skupština Udruženja boraca 1991- 92. godine, za predsjednika izabran k1k Ratko Desić, ranjeni k-dant 3.pb,  prisutni su i delegati iz naše brigade.

Usljedili su vjerski praznici i pokloni i posjete iz KSS i privrednika sa područja opštine Prnjavor.

 

 

 

 

 

U brigadi dolazi do manjih kadrovskih promjena. Na dužnost načelnika bezbijednosti u komandi brigade 8.12.1992. godine postavljen je major Živojin Kuzmanović, a na mjesto komandanta 1. bataljona k1k Nikola Merlović.

Zbog izuzetno teške situacije na Vozućkom ratištu, po naređenju pretpostavljene k-de OG Doboj, 70 dobrovoljaca 1. i 3. bataljona i vojna policija s komandantom Vladom Živkovićem odlaze preko  Ozrena, na  Vozućko ratište, kako bi pomogli u stabilizaciji linije i spriječili masovno iseljavanje stanovništva sa Ozrena i Vozuće.

 

 

U toku dana 19.12.1992. godine po naređenju komandanta brigade, komandant 3.pb k1k Tomić sa 2.pč 3.pb sv1k Gligorić upućuje se u rejon Vozuće, opština Zavidovići na uspostavljanju linije odbrane na pravcu Ljeskovac (1017m) i jedna pješadijska četa 1.pb sa vodom mb82mm i  komandantom brigade i zamjenikom komandanta 1.pb  vod Tubak zauzima položaje na kosi Stolići preko r. Krivaje iznad s.Stog. Zavidovići [1]

Dana 5.1.1993. godine izvlači se 2.pč  3.pb sa Ljeskovca, Vozućko ratište i ulazi u sastav 3.pb u rejonu odbrane s. Gojakovac, kod Doboja.[2]

Dolazi do pregrupisavanje snaga i 3.pb preuzima liniju odbrane Putnikovo brdo – Stanovi.

Na Vozućko ratište preko Ozrena,  11.1.1993. godine , oko 15,00 časova odlazi kompletan 1. bataljon, gdje posjeda liniju odbrane iznad Stoga, a na brdu Stolići, dok 2. pb i 3. pb i dalje ostaju u zoni odbrane širi rejon Stanovi – Gojakovac. Deo položaja 1. pb preuzeli borci 1.Knjinske lp brigade.

 

 

Prema evidenciji, brigada u ovo vrijeme broji 1.150 boraca. 3pb po spisku ima 219 boraca.

Krajem januara 1993. godine od komande 1. KK stiže novo naređenje – LPBR upućuje se na kraći odmor, a već 3.2.1993. godine brigada se upućuje na Brčansko ratište bez 1. bataljona, koji je na Vozućoj.  Zadatak brigade je operacija „Struja“.

Borbeni put 1.lpbr strana 17.

GLAS BORCA U 1. BATALJONU

Tvrđava, maj 1997. godina, str.3                                          Srpski borac 21.6.1999 str.26

Krajem decembra 1992. godine na Vozućko ratište, u rejonu Podvolujak-Stolić, raspoređen je 3. bataljon 1. prnjavorske lpbr VRS, što je ulilo samopouzdanje borcima ovog kraja. strana 216.[2]

Gubici brigade:

7 ranjavanja , ostalo povreda i bolesti

vrsta	Dejstvo	Datum	Prezime	Ime	Rođen	Mjesto	НЈ
rana	MES-a	12.12.1992.	TULIĆ	VIDOSLAV	1973	Samjine vode	1.lpb
samoranjavanje	streljačko	12.12.1992.	MILIĆ	SLOBODAN	1972	Prnjavor	1.lpb
bolest	oboljenja	22.12.1992.	MILEUSNIĆ	LJUBOMIR	1939	Sijekovac	2.lpb
samoranjavanje	streljačko	28.12.1992.	ĐEKANOVIĆ	NEBOJŠA	1966	Kulaši	2.lpb
bolest	oboljenja	10.1.1993.	ĐUMIĆ	RADE	1959	Stanovi	pionv
povreda	udes/udar	12.1.1993.	SANČANIN	BOGOLJUB	1971	Derventa	rjVV
bolest	oboljenja	14.1.1993.	ĆETOJEVIĆ	RANKO	1954	Stanovi	2.lpb
bolest	oboljenja	16.1.1993.	SUBOTIĆ	GOJKO	1961	Potočari	2.lpb
samoranjavanje	streljačko	18.1.1993.	RADANIĆ	NEDELJKO	1963	Potočari	2.lpb
umro	oboljenja	18.1.1993.	HOLOD	SLAVKO	1949	Potočari	2.lpb
rana	MES-a	20.1.1993.	SARIĆ	DRAGOMIR	1955	Stog	1.lpb
samoranjavanje	streljačko	20.1.1993.	RADANIĆ	NENAD	1965	Donji Vijačani	2.lpb
bolest	oboljenja	24.1.1993.	LUKIĆ	BRANE	1961	Stog-Vozuća	1.lpb
bolest	oboljenja	28.1.1993.	VUKOVIĆ	SLAVKO	1954	Potočari	2.lpb
rana	MES-a	4.2.1993.	RADOSAVAC	MILORAD	1969	Kašić	rjVV

 

[1] Maršuta pravcem: Stanovi – Doboj – Kakmuž – petrovo selo – manastir Ozren – Tumare- Podcijelovo – Borovci – Kesten – Lozna – Kamenica i Stog. Put dug oko 90 km i treba najmanje 6 sati prevoza po zimskom hladnom vremenu i brdovitom terenu.

Poslije rata Udruženje Srba iz Vozuće tradicionalno organizuju Marš egzodusa Srba sa Ozrena i Vozuće u dužini od 22 km od s.Tumara do crkve u s. Stogu. Pravcem Tumare- Brijesnica Gornja – Kvrga – Malčići – Borovci- Lozna – Kamenica – Stog.

[2] U knjizi Bitka za Vozuću (1992-1995), Nenada M.Cvetkovića , Doboj, 2012. godine na strani 73. tačno je da je krajem decembra 1992. godine, po naređenju, komandant 1.lpbr Prnjavor uputio jednu pješadijsku četu i odjeljenjem mb82mm sa komandantom 1.bataljona, koja je bila raspoređena na vijenac Stolić, dok je 2.pješadijska četa 3.pb sa komandantom bataljona raspoređena na Kameničku premet, Ljeskovac u pravcu s. Gostović.