Boško Peulić ponovo je reizabran za predsjednika Opštinskog odbora Organizacije starješina Vojske Republike Srpske na izbornoj skupštini ove organizacije koja je održana 10.5.2025. godine u Prnjavoru. Predsjednik skupštine je Kosić Zlatko.
U Prnjavoru je 16.6.2018. godine, osnovan Opštinski odbor Organizacije starješina Vojske Republike Srpske/VRS/ čiji je cilj očuvanje rezultata rata i Dejtonske pozicije Republike Srpske uz zalaganje za unapređenje položaja istinskih stvaralaca Republike Srpske.Izabrano je i Predsjedništvo odbora kojeg čine puk Boško Peulić, predsjednik, te potpredsjednici Srđan Tomić i Željko Cvijanović. Predsjednik skupštine je Milorad Živković, a zamjenik Ranko Popović.Još uvijek nije riješen smještaj odbora i finansiranje, ali i saradnja sa opštinom i boračkim organizacijama nije potpuna i nemaju razumijevanje za rad ove organizacije. Nije bilo pomoći i saradnje u realizaciji projekta odbora u vezi doprinosa starješina opštine u odbrani RS.
U Banjaluci je promovisan Zbornik radova „Pad zapadnokrajiških opština i stradanje srpskog naroda Krajine“.
Banja Luka 2023.
Organizacija starješina Vojske Republike Srpske naglašava da je od velikog značaja dokumentovati činjenice kako bi se sačuvale od zaborava.
U nastanku Zbornika učestvovalo je 40 autora, među kojima su akademici, profesori i doktori nauka, generali, komandanti ratnih jedinica i brigada, kao i starješine koje su igrale značajnu ulogu u ratu.
U zborniku se nalaze i tekstovi starješina iz Opštinskog odbora staješina VRS Prnjavor:
pukovnik Boško Peulić, komandant 3.srpske lpbr: „Okupacija „Visoke Krajine“ u režiji raznih političkih struktura“, str. 345
25 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE GUSAK – GAJEVI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 14.7.2001. godine.
Ugrađeno je 6 likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika pored Društvenog doma Gusak- Gajevi u 14.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
Zbog situacije u zoni odgovornosti TG-2, komanda 1.KK odlučuje da u pomoć pošalje jedinice TG- 1 koje su probile Koridor, radi bržeg oslobađanja prostora duž lijeve obale r. Bosne. Izvršene su neophodne pripreme radi forsiranja r. Bosne i nasilnog prelaska na lijevu obalu, u cilju strvaranja mostobrana i uvođenja glavnih snaga TG-1 za naredna dejstva za oslobađanje Odžaka. U Odžaku već duže vrijeme se nalazilo zarobljeno oko 800 Srba iz Novog Grada i oklonih sela, što je takođe uticalo na oslobođenje Odžaka.
Šema br.9
Zamisao je bila da pomoćne snage sastava bataljona iz Sanskog Mosta „Karađorđe“ ojačan tenkovskim vodom i dijelovima snaga iz šamačke regije forsiraju rijeku Bosnu kod Miloševca, gdje je planirano jedno skelsko mjesto prelaza. Snage prnjavorskih jedinica (1.pb) i 2.tč trebalo je da na selskom mjesatu prelaza u Garevcu forsiraju rijeku Bosnu, dok je sa glavnim snagama predviđeno izvršenje marša do pontonskog mosta u s. Vranjak i po prelasku r. Bosne nastaviti pokret nizvodno prema Dabor kuli i Jakešu, odakle preći u ofanzivna dejstva prema Odžaku.
26 godine od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE POTOČANI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 11.7.1999. godine.2025. godine sanirane pločice i fuge temelja.
Ugrađeno je 20 likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u mjesnoj zajednici Potočani, u 17.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Potočani, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
Borbene, vojne i druge zadatke izvršavali su najviše u 1.prnjavorskoj lakoj pješadijskoj brigadi na ratištima RS. Sahranjeni su u grobljima na području opštine. Mjesna boračka organizacija Potočani.
12 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE POTOČANI- NOVO NASELJE
Otkrivanje spomenika izvršeno je 24.12.2013. godine. 2025. godine sanirane pločice temelja.
Ugrađeno je 16 likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske
Kod spomenika u mjesnoj zajednici Potočani, Novo naselje u 16.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Potočani, Novo naselje koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
Borbene, vojne i druge zadatke izvršavali su u zapadno-krajiškim brigadama VRS na ratištima RS. Sahranjeni su u grobljima na van području opštine. Mjesna boračka organizacija Potočani, Novo naselje.
У селу Залазје у општини Сребреница данас ће бити обиљежене 32 године од страдања 69 српских цивила и војника у овом и селу Сасе, као и у братуначиким Биљача и Загони.
Залазје-поменФото: СРНА
У Цркви Покрова Пресвете Богородице у Сребреници биће служена света литургија након које је на гробљу у Братунцу и стратиштима у Биљачи и Сасама предвиђено полагање цвијећа код спомен-обиљежја и прислуживање свијећа за покој душе убијенима.
Муслиманске снаге из Сребренице, под командом Насера Орића, упале су 12. јула 1992. године, на Петровдан, у више српских села у сребреничкој и братуначкој општини и убиле 69 Срба.
Заробљено је 22 Срба, од којих десет није пронађено, а губи им се траг у логору у бившој сребреничкој полицијској станици.
Предсједник Скупштине Републичке организације породица заробљених и погинулих бораца и несталих цивила Бранимир Којић рекао је за РТРС да је и овај злочин, као и већина злочина над Србима, прошао без казне, што потврђује да Суд БиХ не третира исто све жртве.
– Док Насер Орић не буде одговарао за овај злочин, овдје неће бити мира – поручио је Којић.
На овом дијелу ратишта крајем 1992. и почетком 1993. године у одбрани територије били су ангажовани дијелови 1. и 3.мтб 27.мтбр 1.КК ВРС из града Прњавора.
I ove godine treba spomenuti i sjetiti se da je u oslobođenju Prnjavora 1943. godine, pored partizanskih jedinica učestvovali i četničke jedinice sa Motajice. Vijeme je da nestane podjela na četnike i partrizane, jer i jedni i drugi su bili antifašisti i boriri se za slobodu srpskog naroda.[1]
O tome Veroljub Maletić u knjizi Komunističko-ustaška saradnja u podmotajičkom kraju od Mitrovačkog sporazuma 1937. do danas, NIP Pogledi, 2020. godine str.53-59, piše:
Iz ovih sporazuma se jasno vidi da je akcija na oslobođenju Prnjavora bila zajednička i da su četnici držali položaje sjeverno od grada, kao i putnu komunikaciju prema Derventi. Uostalom, napad na grad je i sproveden po četničkom planu.
Međutim, komunisti u svojoj literaturi, u kojoj obrađuju napad na Prnjavor, preskaču ove sporazume i negiraju četničko učešće.
Na primjeru ove partizanske akcije vidjećemo kako se odvijala saradnja komunista sa hrvatskim jedinicama, kada je u pitanju naoružavanje i borba protiv zajedničkog neprijatelja – Srba. Prnjavor je prije rata bio središte sreza, koji je prema popisu iz 1930. godine imao 63653 stanovnika, od čega je 6679 otpadalo na narodnosti (Ukrajinci, Nijemci, Česi, Italijani, Slovaci…). Ovaj gradić je imao veliku važnost, jer se nalazio na putnoj komunikaciji Banjaluka – Кlašnice- Derventa – Brod. Sa sjeverne strane grada se pruža planina Motajica a sa južne Ljubić. Od početka rata ustaše su uspostavile svoju vlast u gradu i okolini su već vrajem 1941. godine od strane narodnih ustanika bili stjerani u sam grad, gdje su od tada držali jake snage koje su čuvale grad i omogućavale transport pomenutom putnom komunikacijom. Četnici su oslobađanjem Srpca polovinom 1942. godine zaokružili svoju slobodnu teritoriju od ušća Vrbasa u Savu na zapadu do Prnjavora na jugu i Dervente na istoku, Granicu na sjeveru je činila rijeka Sava. I pored nesuglasica sa Borjanskim četničkim odredom Rade Radića, Srpski motajički četnički odred Nikole Forkape je sa svojim snagama odolijevao naletima ustaša i Nijemaca i suvereno držao Motajicu i okolna sela pod svojom kontrolom. Njihov uspjeh je bio veći, ako se ima u vidu da je to bio jelini četnički odred u srednjoj i zapadnoj Bosni koji nije potpisao pakt o nenapadanju sa ustašama i Nijemcima. U to vrijeme, krajem 1942. godine, narod župe, kako se naziva ovo područje, je živio dosta normalnim životom, koliko je to moguće u ratnim uslovima. U to vrijeme na području srednje Bosne ne postoje neke značajnije partizanske snage, a srpski narod je 95% bio uz četnike. Tako nešto nije moglo da prođe neopaženo komunistima koji na teren srednje Bosne šalju svoju elitnu jedinicu – Prvu proletersku brigadu,
Proleteri stižu u srednju Bosnu u decembru 1942. godine. Pod izgovorom da žele da oslobode narod srednje Bosne oni vrše napade na Teslić, Tešalj, Jelah i Prnjavor. Кasnije će se ispostaviti da je njjihov cilj bio osloboditi narod od svega što je imao, srušiti četničku vlast, naoružati se kod domobrana i ustaša i mobilisati što veći broj Srba u svoje redove, kako bi ginuli za njihove sulude ideje. Uz to napadima na njemačke i ustaške garnizone će na narod navući kaznene ekspedicije koje će vrtšitit strahovite odmazde, a oni sami će, kao što su to uvijek i radili da se povuku na suprotni kraj države
Prnjavor ima tri datuma oslobođenja! Prvi je 15. januar 1943. godine kada su ga “oslobodile” Prvi kraljevački i Drugi crnogorski bataljon, oba iz sastava Prve proleterske brigade. Kako su oni došli iz Istočne Bosne je posebno pitanje, tek Prnjavor su “oslobodili” da metka nisu opalili i da žitelji grada nisu ništa čuli! Duplo brojnije ustaše i domobrani su se ne samo povukli ka Derventi nego su ostavile dosta tehnike, municije i ostalih potrepština. Opis “oslobođenja” se nalazi u knjizi Mitra Mitrovića “Pod zastavom Prve proleterske”, koju je izdala Narodna knjiga, Beograd, 1983.g. U sjećanjima na događaj nigdje nema spomena i učešća Prve prnjavorske partizanske čete! https://www.prnjavor.info/10-jul-dan-oslobodenja-prnjavora-u-drugom-svjetskom-ratu-foto/Nastavite sa čitanjem →
21 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE MAĆINO BRDO
Otkrivanje spomenika izvršeno je 13.9.2004. godine, a osveštenje spomenika 5.7.2015. godine.
Renoviran spoemnik 2021. (zamjena krsta) i 2022. godina izgrađena pristupna staza.
Spomenik u Maćinom brdu
Kod spomenika pored Društvenog doma Maćino brdo u 15.00 časova, organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i godišnjice od osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora. 2022. godine izgrađena prilazna staza za spomenik.
24 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE DONJI SMRTIĆI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 21.09.2001. godine,
Ugrađena su devet likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u blizini osnovne škole u Donjim Smrtićama u 13.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i godišnjice od osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
27.4.2025. godine, sa početkom u 11.30 časova u Spomen području Donja Gradina,
Grad Prnjavor i ove godine bio organizovao prevoz autobusom u Donju Gradinu, gdje će u nedjelju , održati centralno obilježavanje Dana sjećanja na žrtve ustaškog zločina-genocida u koncetracionom logoru Jasenovac i njegovom najvećem stratištu Donja Gradina, u Drugom svjetskom ratu. Nije bilo dovoljan broj zaiteresovanih građana za odlazak u Donju Gradinu.
