23 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE ŠARINCI
Kod spomenika u blizini društvenog doma u Šarincima u 16.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika i 19 godina od otkrivanja Spomenika Slobode poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Šarinci, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
Otkrivanje spomenika izvršeno je 18.8.2002. godine, i otkrivanje Spomenika slobode 20.8.2006. godine
Ugrađeno je 18 likova poginulih pripadnika Vojske Republike Srpske.
27 godine od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE HRVAĆANI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 9.8.1998. godine.
Ugrađena su 9 likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika pored Društvenog doma, Hrvaćanima u 11.30 časova, organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Hvaćani, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
23 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE NASEOBINA LIŠNJA
Otkrivanje spomenika izvršeno je 11.8.2002. godine.
upisani 22. poginula borca VRS. Godine 2014. upisana još 4 poginula borca: Glavendekić Đoko, Vukomanović Darko, Grbić Zoran i Rakić Radenko
Kod spomenika između crkve i osnovne škole u Naseobini Lišnja u 12.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Naseobina Lišnja, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
28 GODINE OD OTKRIVANJA SPOMENIKA. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE PALAČKOVCI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 07.07.1997. godine.
Ugrađeno je 21 lik poginulih pripadnika Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u blizini osnovne škole u Donjim Palačkovcima u 13.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Palačkovci, sela Donji i Gornji Palačkovci, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
25 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM BORCIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE DONJI GALJIPOVCI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 25.7.1999. godine.
Ugrađena su 9 likova poginulih boraca Vojske Republike Srpske
Kod spomenika pored Društvenog doma, u dvorištu crkve u Donjim Galjipovcima u 10.30 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja i osveštenja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Donji Galjipovci, sela Gornji i Donji Galjipovci, i dijela sela Ratkovac i Lišnja, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
26 godine od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE VRŠANI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 17.7.1999. godine,
Ugrađeno je 14 likova poginulih pripadnika Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u blizini osnovne škole na Kunara u Vršanima u 12.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Vršanii, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
18 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE VELIKA ILOVA
Otkrivanje spomenika izvršeno je 21.10.2007. godine.
Ugrađeno je 20 lik poginulih pripadnika Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u blizini osnovne škole u Velikoj Ilovi u 11.00 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Velika ilova, sela Gornja i Velika Ilova, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
Po prethodnom protokolu, koji vodi predsjednik Mjesne Boračke oranizacije Velike Ilove Goran Sančlanin.
24 godina od otkrivanja spomenika. PARASTOS I POMEN POGINULIM PRIPADNICIMA VOJSKE REPUBLIKE SRPSKE IZ MJESNE ZAJEDNICE SMRTIĆI
Otkrivanje spomenika izvršeno je 21.7.2001. godine.
Ugrađeno je 20 lik poginulih pripadnika Vojske Republike Srpske.
Kod spomenika u blizini osnovne škole u Gornjim Smrtićima u 8,30 časova , organizovan je pomen, parastos i obilježavanje godišnjice od otkrivanja spomenika poginulim pripadnicima Vojske Republike Srpske iz mjesne zajednice Smrtići, selo Gornji Smrtići, koji svoje živote položiše za Republiku Srpsku, za slobodu svojih porodica, za našu slobodu i slobodu ovih prostora.
У селу Залазје у општини Сребреница данас ће бити обиљежене 32 године од страдања 69 српских цивила и војника у овом и селу Сасе, као и у братуначиким Биљача и Загони.
Залазје-поменФото: СРНА
У Цркви Покрова Пресвете Богородице у Сребреници биће служена света литургија након које је на гробљу у Братунцу и стратиштима у Биљачи и Сасама предвиђено полагање цвијећа код спомен-обиљежја и прислуживање свијећа за покој душе убијенима.
Муслиманске снаге из Сребренице, под командом Насера Орића, упале су 12. јула 1992. године, на Петровдан, у више српских села у сребреничкој и братуначкој општини и убиле 69 Срба.
Заробљено је 22 Срба, од којих десет није пронађено, а губи им се траг у логору у бившој сребреничкој полицијској станици.
Предсједник Скупштине Републичке организације породица заробљених и погинулих бораца и несталих цивила Бранимир Којић рекао је за РТРС да је и овај злочин, као и већина злочина над Србима, прошао без казне, што потврђује да Суд БиХ не третира исто све жртве.
– Док Насер Орић не буде одговарао за овај злочин, овдје неће бити мира – поручио је Којић.
На овом дијелу ратишта крајем 1992. и почетком 1993. године у одбрани територије били су ангажовани дијелови 1. и 3.мтб 27.мтбр 1.КК ВРС из града Прњавора.
I ove godine treba spomenuti i sjetiti se da je u oslobođenju Prnjavora 1943. godine, pored partizanskih jedinica učestvovali i četničke jedinice sa Motajice. Vijeme je da nestane podjela na četnike i partrizane, jer i jedni i drugi su bili antifašisti i boriri se za slobodu srpskog naroda.[1]
O tome Veroljub Maletić u knjizi Komunističko-ustaška saradnja u podmotajičkom kraju od Mitrovačkog sporazuma 1937. do danas, NIP Pogledi, 2020. godine str.53-59, piše:
Iz ovih sporazuma se jasno vidi da je akcija na oslobođenju Prnjavora bila zajednička i da su četnici držali položaje sjeverno od grada, kao i putnu komunikaciju prema Derventi. Uostalom, napad na grad je i sproveden po četničkom planu.
Međutim, komunisti u svojoj literaturi, u kojoj obrađuju napad na Prnjavor, preskaču ove sporazume i negiraju četničko učešće.
Na primjeru ove partizanske akcije vidjećemo kako se odvijala saradnja komunista sa hrvatskim jedinicama, kada je u pitanju naoružavanje i borba protiv zajedničkog neprijatelja – Srba. Prnjavor je prije rata bio središte sreza, koji je prema popisu iz 1930. godine imao 63653 stanovnika, od čega je 6679 otpadalo na narodnosti (Ukrajinci, Nijemci, Česi, Italijani, Slovaci…). Ovaj gradić je imao veliku važnost, jer se nalazio na putnoj komunikaciji Banjaluka – Кlašnice- Derventa – Brod. Sa sjeverne strane grada se pruža planina Motajica a sa južne Ljubić. Od početka rata ustaše su uspostavile svoju vlast u gradu i okolini su već vrajem 1941. godine od strane narodnih ustanika bili stjerani u sam grad, gdje su od tada držali jake snage koje su čuvale grad i omogućavale transport pomenutom putnom komunikacijom. Četnici su oslobađanjem Srpca polovinom 1942. godine zaokružili svoju slobodnu teritoriju od ušća Vrbasa u Savu na zapadu do Prnjavora na jugu i Dervente na istoku, Granicu na sjeveru je činila rijeka Sava. I pored nesuglasica sa Borjanskim četničkim odredom Rade Radića, Srpski motajički četnički odred Nikole Forkape je sa svojim snagama odolijevao naletima ustaša i Nijemaca i suvereno držao Motajicu i okolna sela pod svojom kontrolom. Njihov uspjeh je bio veći, ako se ima u vidu da je to bio jelini četnički odred u srednjoj i zapadnoj Bosni koji nije potpisao pakt o nenapadanju sa ustašama i Nijemcima. U to vrijeme, krajem 1942. godine, narod župe, kako se naziva ovo područje, je živio dosta normalnim životom, koliko je to moguće u ratnim uslovima. U to vrijeme na području srednje Bosne ne postoje neke značajnije partizanske snage, a srpski narod je 95% bio uz četnike. Tako nešto nije moglo da prođe neopaženo komunistima koji na teren srednje Bosne šalju svoju elitnu jedinicu – Prvu proletersku brigadu,
Proleteri stižu u srednju Bosnu u decembru 1942. godine. Pod izgovorom da žele da oslobode narod srednje Bosne oni vrše napade na Teslić, Tešalj, Jelah i Prnjavor. Кasnije će se ispostaviti da je njjihov cilj bio osloboditi narod od svega što je imao, srušiti četničku vlast, naoružati se kod domobrana i ustaša i mobilisati što veći broj Srba u svoje redove, kako bi ginuli za njihove sulude ideje. Uz to napadima na njemačke i ustaške garnizone će na narod navući kaznene ekspedicije koje će vrtšitit strahovite odmazde, a oni sami će, kao što su to uvijek i radili da se povuku na suprotni kraj države
Prnjavor ima tri datuma oslobođenja! Prvi je 15. januar 1943. godine kada su ga “oslobodile” Prvi kraljevački i Drugi crnogorski bataljon, oba iz sastava Prve proleterske brigade. Kako su oni došli iz Istočne Bosne je posebno pitanje, tek Prnjavor su “oslobodili” da metka nisu opalili i da žitelji grada nisu ništa čuli! Duplo brojnije ustaše i domobrani su se ne samo povukli ka Derventi nego su ostavile dosta tehnike, municije i ostalih potrepština. Opis “oslobođenja” se nalazi u knjizi Mitra Mitrovića “Pod zastavom Prve proleterske”, koju je izdala Narodna knjiga, Beograd, 1983.g. U sjećanjima na događaj nigdje nema spomena i učešća Prve prnjavorske partizanske čete! https://www.prnjavor.info/10-jul-dan-oslobodenja-prnjavora-u-drugom-svjetskom-ratu-foto/Nastavite sa čitanjem →
