Po peti put, a sada 21.11.2024. godine, u crkvi u Prnjavoru po protokolu vršen je pomen i parastos za 134 poginulim Srpskim dobrovoljcima sa područja grada u Velikom ratu. ((1))
Danas se navršava 27. godina od potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma. Toga dana malo ko je shvatio značenje sporazuma posle teškog i krvavog građanskog rata.
Neprijateljske strane pomognute bogatim Arapskim zemljama, Zapadnim država, Sjedinjeni Američki Državama, domaćih izdajnika (čitaj derertera i ratnih profitera) i direktnog mešanja Severnoatlantske alijanse (NATO).
Republika Srpska je priznata u svim međunarodnim okvirima, na prvom mestu treba istaći hrabre pripadnike Vojske Republike Srpske, ako iko zaslužuje povodim značajni datuma iz Odbrambeno – otadžbinskog rata onda je to boračka populacija.
Opšti okvirni sporazum za mir u Bosni i Hercegovini, poznatiji kao Dejtonski mirovni sporazum, jeste sporazum koji je potpisan u vazduhoplovnoj bazi Rajt – Paterson kod Dejtona, u američkoj državi Ohajo, a kojim je prekinut rat u Bosni i Hercegovini. Po ovom sporazumu, BiH je podeljena na dva dela: Federaciju Bosne i Hercegovine (51% teritorije nekadašnje SR BiH) i Republiku Srpsku (49% teritorije nekadašnje SR BiH).
Pregovori su trajali od 1. do 21. novembra 1995. godine. Glavni učesnici su bili tadašnji predsednik Republike Srbije Slobodan Milošević, predsednik krnjeg Predsedništva Republike Bosne i Hercegovine Alija Izetbegović, predsednik Republike Hrvatske Franjo Tuđman, predstavnici SAD Voren M. Kristofer (državni sekretar SAD ), pregovarač Ričard Holbruk i general Vesli Klark. Sporazum je zvanično potpisan u Parizu 14. decembra.
Posle NATO bombardovanja Republike Srpske, a pre pregovora u Dejtonu, političko i vojno rukovodstvo iz Republike Srpske morali su pristati da budu u zajedničkoj delegaciji sa tadašnje Savezne Republike Jagoslavije.
U toj delegaciji nisu mogli biti predsednik Republike Srpske dr Radovan Karadžić i general, komandant Glavnog štaba Vojske Republike Srpske Ratko Mladić, a vođa zajedničke delegacije bio je Slobodan Milošević, koji je u slučaju neslaganja, bio ovlašten da donese glavne odluke (tzv. „zlatni glas”).
Tako je delegacija Savezne Republike Jugoslavije ovlaštena da predstavlja Republiku Srpske. Presednik Radovan Karadžić pokušao je da traži izjašnjavanje Narodne skupštine, ali je odustao posle razgovora sa patrijarhom srpskim gospodinom Pavlom da se sporazum potpiše bez odlaganja.
Sa Miloševićem u srpskoj delegaciji bili su predsednik Republike Crne Gore Momir Bulatović, ministar inostranih dela Savezne Republike Jugoslavije Milan Milutinović, predsednik Narodne skupštine Republike Srpske Momčilo Krajišnik, potpredsednik Republike Srpske Nikola Koljević, i ministar inostranih dela Republike Srpske Aleksa Buha.
U period 1991 – 1995. godine na prostoru i sa prostora Bosne i Hercegovine 34.930 Srba ubijenih u ratu, podaci su Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske. Među 34.930 Srba ubijenih u ratu računati su Srbi, koji su ubijeni na prostoru Hrvatske i ovaj broj nije konačan.
Obilježavanje internacije Srba u dobojski logor 26.12.2022. godine
Zloglasni dobojski logor-opomena za buduće srpske naraštaje
„Prošle su 103 godine i nismo ih zaboravili i poručujuem nećemo zaboraviti ni naše žrtve, ni zločince“, rekao je Milunović koji je danas prisustvovao obilježavanju sjećanja na 103 godine od internacije Srba u dobojski logor.
Milunović je poručio da zločin ne smije biti zaboravljen kako se ne bi ponovio.
„
Dimenzije ovog zločina su ogromne, 12.000 Srba je umoreno glađu i mučenjem, a 45.791 naš sunarodnik prošao je kroz ovaj strašni logor smrti u tada, kako su je oni nazivali, civilizovanoj Evropi“, rekao je Milunović novinarima.
Prema njegovim riječima, Odbor Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicija oslobodilačkih ratova utvrdio je 26 datuma od republičkog značaja.
„Imamo zahtjeve za utvrđivanje i obilježavanja još datuma i mjesta stradanja Srba i mi smo to u obavezi i zbog sebe i zbog potomaka“, rekao je Milunović.
Vijence na spomenik „Dobojski logor 1915-1917“, koji se nalazi na mjestu nekadašnjeg logora u neposrednoj blizini sadašnje željezničke stanice, položila je delegacija Narodne skupštine Republike Srpske, ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović, delegacija grada Doboja, Trećeg pješadijskog Republika Srpska puka Oružanih snaga BiH, gradske i republičke Boračke organizacije.
Delegacije su prethodno položile vijence kod Spomen-kosturnice u dobojskom Sabornom hramu Svetih apostola Petra i Pavla, a sveštenstvo dobojskog Arhijerejskog namjesništva služilo parastos za stradale.
Obilježavanje internacije Srba u dobojski logor organizovao je Odbor za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova Vlade Republike Srpske.
21.11.2022.
Položen vijenac na spomeniku Ratnim dobrovoljcima 1912 -1918. godine u Šibovskoj ((1))
U okviru obilježavanja 104 godine od oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratru, na spomen-kompleksu u mjesnoj zajednici Šibovska, pored spomenika borcima iz Velikog rata, položeno je cvijeće ispred Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor.
Po treći put, a sada u crkvi u Prnjavoru vršen je pomen i parastos za 134 poginulim Srpskim dobrovoljcima u Velikom ratu.
Ove godine obilježavanje godišnjice oslobođenja Prnjavora u Velikom ratu nalazi se u programu obilježavanja značajnih datuma u opštini Prnjavor.
POGINULI I UMRLI SRPSKI BORCI OD 1912 DO 1918. GODINE
- SARIĆ GAVRO,
- MILINČIĆ PETAR,
- MILINČIĆ NEDO,
- ZORIĆ ILIJA,
- LAPIĆ MARKO,
- SUVAJAC PETAR,
- BOŽUNOVIĆ VASO,
- MILADINOVIĆ VID,
- USORAC TRIVUN,
- KITIĆ TEODOR,
- KITIĆ STEVAN i
- BJELANOVIĆ MILE
Godišnjica oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratu
Polaganje vijenca kod spomenika u Šibovskoj
SVEČANI MARŠ U BANJALUCI Obilježavanje 103 godine od ulaska srpske vojske (FOTO)
Dan primirja u Prvom svetskom ratu
11.11.2021.
11. novembar kao Dan primirja, Srbija i ove godine to čini deveti put, Iako već decenijama velike sile koje su izašle kao pobednice u Prvom svetskom ratu obeležavaju
Za simbol državnog praznika uzet je cvet Natalijina ramonda – takozvana biljka feniks – u znak sećanja na stradanja koje je Srbija podnela, a zatim se ponovo uspostavila kao država.
Za razliku od prethodnih godina kada su održavane vojne parade i defilei u slavu poginulih, ove godine zbog korona virusa manifestacije širom sveta biće svedene.
„Srbija je najduže učestvovala u tom ratu i u odnosu na broj stanovnika podnela je najveće žrtve – i civilne i vojne.
Rat, koji je trajao od 1914. godine, formalno je okončan Versajskim mirom 28. juna 1919.
„Srbija je potpisala poslednje primirje 13. novembra te godine, to je primirje saveznika s Mađarskom, ali je procenjeno da bi bilo besmisleno da Srbija obeležava dva dana posle svih ostalih“, ističe Antić.
Na mirovnoj konferenciji u Versaju 1919. godine rečeno je da je Srbija izgubila 1.250.000 ukupnog stanovništva, što je bila trećina stanovništva, a 60 osto muške radno sposobne populacije (Novosti od 12.11.2021. str.9)
21.11.2020.
I ove godine položeni vijenci na spomeniku Ratnim dobrovoljcima 1912-1918. godine
Положени вијенци на споменик жртвама Велеиздајничког процеса
21.11.2019.
Položeni vijenci na spomeniku Ratnim dobrovoljcima 1912-1918. godine
I ove godine u okviru obilježavanja 101 godine od oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratru, 21.11.2019. godine na spomen-kompleksu u mjesnoj zajednici Šibovska, pored spomenika borcima iz Velikog rata, položeni su vijenci ispred Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor, boračkih udruženja opštine Prnjavor i opštinske uprave.
SJEĆENJE NA NAŠU BRAĆU I SABRAĆU KOJI SU U PROTEKLIM VREMENIMA POLOŽILI SVOJE ŽIVOTE ZA SLOBODU SVOGA NARODA.
Sa obilježavanja 21.11.2018. godine
Godišnjica oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratu
Moramo voljeti, čuvati i razvijati Srpsku
Objavljeno:
Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović rekao je da je srpski narod 1990-ih godina prvi put zapadno od rijeke Drine stvorio svoju republiku – Srpsku, koju mora voljeti, čuvati i razvijati.
„Republika Srpska je rezultat svih prethodnih ratova i žrtava srpskog naroda kroz istoriju u balkanskim ratovima, Prvom i Drugom svjetskom ratu, te u ratu 1990-ih godina“, istakao je Savanović na konferenciji za novinare u Banjaluci, povodom obilježavanja Dan ulaska srpske vojske u Banjaluku 1918. godine.
On je rekao da srpski narod Republiku Srpsku mora nositi u sebi i doživljavati je kao uslov biološkog opstanka na ovim prostorima.
„Ovo je zavjet svim koji su stradali, nama koji smo živi i budućim generacijama da dobro znaju istoriju, da uđu u njenu suštinu i vide koliko je teška i krvava bila borba srpskog naroda za slobodu, koju moramo svi njegovati i čuvati“, naglasio je Savanović.
On je najavio da će sutra u Banjaluci u organizaciji odbora vlada Republike Srpske i Srbije za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova biti obilježen Dan ulaska srpske vojske u Banjaluku 1918. godine.
Savanović je ukazao na značaj proboja Solunskog fronta, jedne od najvećih operacija u Prvom svjetskom ratu, čiji je rezultat bio kapitulacija Bugarske, Austrougarske i Njemačke, oslobođenje Srbije, prelazak srpske vojske u prekodrinske krajeve.
„Nakon proboja Solunskog fronta 15. septembra, srpski dobrovoljci iz BiH, njih 25.000 u sastavu srpske vojske učestvuju u oslobođenju Srbije, BiH i svih teritorija koje su ušle u sastav Kraljevine Jugoslavije“, istakao je Savanović.
On je zaključio da je srpska vojska za samo 45 dana pod borbom prešla 500 kilometara i 1. novembra 1918. godine oslobodila Beograd, navodeći da je u toku novembra srpska vojska oslobodila i najveći dio teritorije BiH, a na Aranđelovdan i Banjaluku.
Predsjednik Pododbora Vlade Republike Srpske za obilježavanje značajnih istorijskih događaja Velimir Dunjić rekao je da će program obilježavanja Dana ulaska srpske vojske u Banjaluku 1918. godine početi u 9.00 časova služenjem Svete arhijerejske liturgije u Hramu Hrista Spasitelja u Banjaluci.
On je dodao da je za 11.00 časova predviđena svečana akademija u Banskom dvoru.
Prnjavorčani u Velikom ratu
Marko Moravac iz Mravice odlikovan je sa tri ordena – Karađorđevom zvijezdom sa mačevima, zlatnom medaljom za hrabrost i ruskim ordenom Georgijevski krst četvrtog reda. Postoji podatak i da je za Moravca lična pohvala vojvode Stepe Stepanovića pročitana pred cijelom Drugom srpskom armijom Vojske Kraljevine Srbije
PRIREDILA: Tamara STOJANOVIĆ
Neobičnom ujedinjenju proglašenom prije stotinu godina u Prnjavoru prethodio je jedan od najznačajnijih istorijskih događaja za ovu opštinu, ulazak srpske vojske u grad 21. novembra i oslobođenje od austrougarske vlasti.
Udruženje ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca, čuvajući od zaborava sjećanje na taj datum, prikupilo je brojne arhivske podatke koji svjedoče o učešću i doprinosu Prnjavora i njegovih stanovnika u borbi za oslobađanja ove opštine u Prvom svjetskom ratu.
Profesor istorije Dario Topić, koji je i najzaslužniji za prikupljanje arhivske građe, kaže da postoji nešto dokumentacije o Prnjavoru u Prvom svjetskom ratu.
Među značajnim ličnostima iz tog perioda je Cvjetko Popović, rodom iz Prnjavora, pripadnik organizacije “Mlada Bosna”, jedan od osuđenih učesnika atentata na austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda.
Popović je uhapšen u Zemunu početkom jula 1914. godine, nakon čega je deportovan u Sarajevo. Na suđenju sa ostalim atentatorima 28. oktobra 1914. godine osuđen je na 13 godina zatvora.
Topić kaže da je učešće Popovića u atentatu bilo značajno jer je bio jedan od najbližih saradnika glavnih ljudi u organizaciji, na šta Prnjavorčani mogu biti ponosni.
“Kada je Sarajevski atentat izazvao takozvanu julsku krizu, u Prnjavoru nije bilo većih procesa, hapšenja i progona srpskog življa. Dolazi do zabrane rada srpskim društvima, plijenjena je njihova imovina, vjerovatno se aktivnost tadašnjih vlasti svodila na verbalna upozorenja i opomene srpskom stanovništu, kao i da su neki ugledni Srbi u Prnjavoru držani pod prismotrom, te počinje mobilizacija Srba u austrougarsku vojsku”, priča Topić.
Prema njegovim riječima, zanimljivo je da već 29. jula, samo dan nakon objavljivanja rata Srbiji, u Prnjavoru postoji krivična prijava za verbalno istupanje protiv cara Franje Josifa i Austrougarske protiv Stojka Gajića iz Velike Ilove. Gajić je bio prvi čovjek koji je saslušan pred Žandarmerijom u Prnjavoru.
“Od 29. jula do 21. novembra 1914. godine u Prnjavoru imamo 15 krivičnih prijava isključivo protiv Srba za verbalne istupe. Ti ljudi pred sudom uglavnom govore kako ne vjeruju u Austrougarsku, ne poštuju cara, kako će Srbija da pobijedi i slično. Listajući te dokumente shvatio sam koliko su bili hrabri jer se u to vrijeme za takve riječi gubila glava”, navodi Topić za Srnu.
Sa druge strane, u odnosu na jul, istorijski izvori pokazuju da je avgust 1914. godine u Prnjavoru bio mjesec saslušanja, pritisaka i sudskih procesa.
Već 3. avgusta u Palačkovcima zabilježen je pretres crkve i stana sveštenika Josifa Rakića, od kojeg austrougarske vlasti izuzimaju određene spise i pisma, a neki ljudi će se uskoro naći u prnjavorskom zatvoru. Iz septembra postoji spisak talaca iz Prnjavora koji su poslati u Brod, a neki i u Arad.
Topić se tokom svog istraživanja osvrnuo i na učešće Srba u austrougarskoj vojsci, koji su uglavnom pripadali raznim četama Druge austrougarske pješadijske brigade, za šta je podatke pronašao u inostranim arhivama.
“Nakon mobilizacije, obuka je bila u Beču i Budimpešti, a sa ovih prostora najviše ljudi išlo je na obuku u Linc i nešto u Grac. Nakon obuke slati su na tri fronta prema Rusiji, Srbiji i Italiji. Onima koje su slali prema Srbiji vjerovatno je zaprijećeno odmazdom u slučaju da se predaju srpskoj vojsci, te je to možda i razlog zašto neki ostaju dugo u savezničkom zarobljeništvu”, kaže on.
Jedan od podataka iz tog vremena je i da je oko 150 boraca sa ovog područja, isključivo Srba, bilo zarobljeno i nalazilo se u logorima širom Evrope. Ovaj broj je veći i nije konačan. Isto važi i za poginule i umrle.
Prema arhivskim podacima bilo je i 150 ranjenih, takođe, na strani austrougarske vojske.
“Neki od primjera su da se Milovan Popović iz Vijačana u novembru 1916. godine nalazio u zarobljeništvu u današnjem Uzbekistanu, Stojan Novarlić iz Velike Ilove tokom 1915. i 1916. bio je u logoru u Harkovu. Teodor Malinović iz Velike Ilove u martu 1916. nalazio se u zarobljeništvu u današnjem Turkmenistanu, Svetozar Vasilić iz Smrtića u martu 1916. bio je u logoru kod Vladivostoka…”, precizira Topić.
Srbi koji su se našli u ruskom zarobljeništvu pokazivali su interesovanje da se formiraju dobrovoljačke čete koje bi bile priključene srpskoj vojsci, ali im to nije odmah dozvoljeno.
“Presudan je bio januar 1916. godine, kada je u Odesi formiran srpski dobrovoljački odred sa ciljem da se postepeno prebaci u Grčku. Na tom putu su učestvovali u borbi kod Dobrudže u Bugarskoj, gdje je poginuo Radislav Topić iz Hrvaćana, i još nekoliko Prnjavorčana”, kaže Topić.
Prema podacima Udruženja, i u balkanskim ratovima učestvovao je izvjestan broj ljudi sa ovog prostora. NJihov broj tek treba da bude utvrđen.
Za zasluge na Solunskom frontu priznanja su dobili mnogi Prnjavorčani, između ostalih – Mirko Biljanović iz Prnjavora i Stojan Milić iz Drenove odlikovani su Karađorđevom zvijezdom sa mačevima, a Jevto Kuzmanović iz Vijačana nosilac je Albanske spomenice i Spomenice rata za oslobođenje i ujedinjenje 1914-1918.
Marko Moravac iz Mravice odlikovan je sa tri ordena – Karađorđevom zvijezdom sa mačevima, zlatnom medaljom za hrabrost i ruskim ordenom Georgijevski krst četvrtog reda. Postoji podatak i da je za Moravca lična pohvala vojvode Stepe Stepanovića pročitana pred cijelom Drugom srpskom armijom Vojske Kraljevine Srbije.
Tokom novembra 1918. godine srpska vojska je oslobodila najveći dio teritorije BiH, a 21. novembra – na Aranđelovdan, oslobođen je Prnjavor. Istog dana oslobođena je i Banjaluka.
SRNA
U stvaranju prv e jugoslavije srbija je ušla sa velikom gubicima u stanovništvu i materijalnim dobrima, ali i oružanoj pobuni u zagrabu, vidi više 100 godina od stvaranja Jugoslavije, specijalni prilog „Odbrane“ od 1.1.2019
Obilježeno stotinu godina od oslobođenja u Velikom ratu
U Prnjavoru je sinoć, u organizaciji Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918. i njihovih potomaka i poštovalaca, obilježeno stotinu godina od oslobođenja ove opštine u Prvom svjetskom ratu.
TV K3
U Centru za kulturu održana je javna tribina “Prnjavor u velikom ratu” i odigrana predstava “Vreme časti i ponosa” Narodnog pozorišta iz Beograda koja hronološki prati razvoj velikog ratnog i ličnog prijateljstva vojvode Živojina Mišića i vojvode Stepe Stepanovića.
Predstava prati istorijske događaje od Sarajevskog atentata, preko bitaka na Ceru i Kolubari, golgote naroda i vojske tokom povlačenja preko Albanije, sve do proboja Solunskog fronta, oslobođenja porobljene otadžbine i stvaranja prve Jugoslavije.
Predsjednik Udruženja Milorad Živković rekao je da je cilj ovakvih manifestacija otrgnuti od zaborava vrijeme istorijske borbe srpskog naroda tokom koje je i Prnjavor dao značajan doprinos, te sjećanje na herojstvo sačuvati prenošenjem na nove generacije.
“Potomci boraca iz Velikog rata danas brane od zaborava sjećanja na pretke, uz poruku novim generacijama da brane istinu o srpskom narodu koja se često izvrće. Svjetski moćnici žrtvu pokušavaju prikazati kao zločinca, a zločinca kao dobročinitelja ili spasioca”, naglasio je Živković.
On je poručio da Srbi moraju biti ponosni na svoje porijeklo.
“Današnja omladina ne treba da se plaši da kaže šta je i ko je, jer njihovi preci nisu počinili zločine ni u jednom od tri protekla rata. S druge strane, ostali su tragovi zločina silnika, moćnika koji strateške ciljeve i interese ostvaruju na ovim prostorima”, napomenuo je Živković.
Profesor istorije Dario Topić rekao je da postoji značajna arhivska građa o Prnjavoru u Prvom svjetskom ratu, a jedan od podataka iz tog vremena je da je oko 150 boraca sa ovog područja, isključivo Srba, bilo zarobljeno i nalazili su se u logorima širom Evrope.
“Najviše ih je bilo u logorima u Italiji, Rusiji i dijelom u Srbiji. Prema podacima koje sam pronašao u arhivama bilo je i 150 ranjenih takođe na strani austrijske vojske. Okvirno ima 50 poginulih i oko 40 ljudi koji su umrli od posljedica ratnih dejstava”, precizirao je Topić.
On je dodao da je teže doći do podataka o borcima iz Prnjavora koji su bili u srpskoj vojsci, ali da će nastaviti istraživanja.
U predstavi igraju glumci Narodnog pozorišta Boško Puletić kao vojvoda Živojin Mišić i Lepomir Ivković kao vojvoda Stepa Stepanović. Kao narator se pojavljuje autor predstave Mića Živojinović.
Sutra će, na Dan oslobođenja Prnjavora 21. novembra 1918. godine, u Crkvi Svetog Georgija biti služen pomen dobrovoljcima u ratovima 1912-1918 sa područja opštine Prnjavor.
SRNA
21.11.2018.
Položeni vijeni na spomeniku Ratnim dobrovoljcima 1912-1918. godine
U okviru obilježavanja 100 godina od oslobođenja Prnjavora u Prvom svjetskom ratru, 21.11.2018. godine na spomen-kompleksu u mjesnoj zajednici Šibovska, pored spomenika borcima iz Velikog rata, položeni su vijenci ispred Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor, boračkih udruženja opštine Prnjavor i opštinske uprave.
Pored toga što su se nalazili kao taoci i internirci, po zatvorima i logorima monarhije; Srbi su bili mobilisani i u austrougarsku vojsku. Bili su na svim frontovima gde je žuta monarhija vodila rat. Na istočnom frontu, na balkanskom frontu ( prema Srbiji, Ceru) i na italijanskom frontu… Zdravko Nedović, Prnjavor i njegova okolina, str.139
Inače mobilizacija je vršena u okviru 2.pješadijske brigade Austrougarske Vojske.
Dan oslobođenja u I SR proslavljen je i u BanjaLuci. Članak GlasSrpske21.11.2018
I g.Momčilo Prodanović u monografiji Selo Štrpci, Banja luka 1999. godine na stranicama 171-175. opisuje vrijeme i događaje u Velikom ratu na području sela Štrpci u poglavlju Prvi Svjetski rat
Osnovano Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 – 1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor
Danas je u prostorijama Centra za kulturu u Prnjavoru u 11 časova održana osnivačka skupština Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 – 1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor. Udrženje će baštiniti tradiciju istog udruženja iz Beograda i Banje Luke, a osnovni ciljevi i zadaci udruženja biće usmjereni ka rasvjetljavanju ovog malo poznatog dijela iz prošlosti nekadašnjeg sreza Prnjavor.
Namjera udruženja je da kroz svoje djelovanje i postojanje radi na prikupljanju podataka o dobrovoljcima sa ovog prostora koji su učestvovali u oslobodilačkim ratovima od 1912. do 1918. godine, da ne prepusti zaboravu naše predke koji su dali svoj doprinos u borbi za slobodu u tom periodu, da okuplja potomke i poštovaoce retnih dobrovoljaca 1912 – 1918 i dobrovoljaca svih oslobodilačkih ratova na prostoru opštine Prnjavor, Republike Srpske i u inostranstvu, da njeguje slavne slobodarske tradicije dobrovoljaštva srpskog naroda, vrši zaštitu i ostvarenje ravnopravnosti i prava dobrovoljaca svih odbrambeno oslobodilačkih ratova, razvija slogu i rodoljubive osjećaje i poštovanje među narodima, čuva duhovne i istorijske vrijednosti i vrši zaštitu dobara srpskog naroda.
Na današnjoj osnivačkoj skupštini Udruženja, izabrani su i njegovi organi. Za predsjednika udruženja izabran je Milorad Živković.
Za članove upravnog odbora udruženja izabrani su Vujadin Malinović, Stevo Trivalić, Branko Kuzmanović, Zdravko Milić i Slavko Dukić.
Za članove nadzornog odbora izabrani su Petar Ignjatić, Miroslav Janjić i Nedeljko Spasojević.
Za članove suda časti izabrani su Vid Popović, Slavko Milić i Miroslav Malešević.
Za tehničkog sekretara izabran je Dario Topić.
Udrženje ratnih dobrovoljaca 1912 – 1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor, poziva sve građane a posebno potomke ratnih dobrovoljaca iz ovog vremena, da se pridruže radu udruženja. Pristupnice kao i dodatna pojašnjenja o radu i namjerama udruženja mogu se preuzeti kod tehničkog sekretara udruženja. Sve informacije na broj 00387 65 228 337
Za prnjavor.info tehnički sekretar Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 – 1918, njihovih potomaka i poštovalaca Prnjavor, Dario Topić.