UMRO ZASTAVNIK BUDIMIR -BUDO SIBINČIĆ
Preminuo borac, prve kategorije, odlikovan medaljom za vojne zasluge, zastavnik, pomoćnik komandanta 3.pješadinskog bataljona za pozadinske poslove 1.prnjavorske lake pješadijske brigade. Budimir Sibinčić rođen je 1951. u Donjim Smrtićima, grad Prnjavor. Suprug, otac dvije kćeri, tri unučadi, brat i sestre. Sahrana 11.3.2025. godine u 13. časova , Gradsko groblje – Prnjavor. Vječna slava i hvala !
Rođen u Donjim Smrtićima Prnjavoru, u predratnom periodu živio na području opštine Prnjavor, roditelјi i ostala bliža porodica živjeli ili žive na području opštine Prnjavor. Poslije rata živeo je i radio kao trgovac u gradu Prnjavoru.
Ratni put počeo u činu vojnika a završio u činu zastavnika VRS.
U prvom broju lista Glas borca 1.prnjavorske lake pješadijske brigade objavljen je članak decembra 1994. godine na str.15 o ratnom putu Budimira Sibinčića, da u 3.pješadijskom bataljonu organizovanjem pozadine brine rezervi pješadijski zastavnik Budimir Sibinčić – Budo, borac izvanrednih organizacionih sposobnosti za trupno pozadinsko obezbjeđenje, kroz snabdijevanje, dotura i evakuaciju na prvoj liniji fronta. što je novo u ovom ratu, uz veliki doprinos svih boraca pozadinskog voda bataljona i baze brigade.
U ovu našu borbu krenuli su naši sugrađani., rekao bih velikih moralnih kvaliteta, koji su svatili da u ovom nametnutom ratu srpskom narodu moraju učestvovati radi slobode i časti, a što će vrijeme pokazati. Budo je jedan od tih koji se dobrovoljno uključio pred početak rata u obezbjeđenje objekata u gradu Prnjavoru.
U okviru 4. bataljona naše brigade raspoređen je na dužnost komandira 1. pješadijske čete na obezbjeđenju granice u oktobru 1992 godine poslije oslobođenja Broda, u rejonu Nova Selo – Brod – Sijekovac.
Popunom jedinica 3. bataljona Budina četa se raspoređuje u sastav 3. bataljona u širem rejonu Teslića. Novembra 1992. godine učestvuje u borbama na pravcu Hatkine njive – Stražba. Povratkom bataljona. u rejon Stanova, Budo preuzima rukovođenje pozadinskim vodom bataljona, što uspješno doprinosi izvršenju postavljenih zadata pozadinskog obezbjeđenja na Dobojskom, a zatim na Brčanskom ratištu, gdje se unapređuje u čin rezervnog starijeg vodnika 1 klase. Na Vozućkom ratištu postavljen je naredbom komandanta brigade za pomoćnika komandanta bataljona za pozadinu. Tu i dalje potvrđuje svoje sposobnosti i izrasta među najbolje pozadince u brigadi. Odlaskom bataljona i brigade na Benkovačko ratiše, gdje i tu potvrđuje te sposobnosti. Kasnije, na Ozrenskom ratištu unapređuje se u čin rezervnog pješadijskog zastavnika.
Analizirajući doprinos boraca u izvršenju postavljenih zadataka nameću se vrijednosti svih nas što smo krenuli u odbranu slobode, Vrijeme će pokazati da među njima i Budo iako nije stalno na prvoj liniji borbe, odgovorno i ozbiljno izvršava svoje zadatke. što potvrđuje priznanje i unapređenje i odnosi koji ima među borcima i starješinama bataljona i brigade. U rat je krenuo bez čina i sa znanjem artiljerijskog nišandžije na topu B-1, a sada je u činu pješadijskog zastavnika. Uspješno obavlja zadatke trupnog pozadinca i zato ga je komandant brigade više puta pohvaljivao, kao i komande drugih brigada sa kojima je naša brigada sadejstvovala na mnogobrojnim ratištima u oblasti pozadinskog obezbjeđenja jedinica u borbi. Budo je izrastao u uspješnog pozadinca zahvaljujući sposobnosti još od prije rata. Kada je uspješno samostalno vodi poslove trgovine, ( trgovinu namještajem je zatvorio kad je rat počeo. a privatni kiosk otvoren prije rata vodi mu supruga), On je čovjek koji u Prnjavoru spada u red uspješnih privatnika, od kojih je mali broj ostao da sa ostalim borcima , mahom radnicima i seljacima vode borbu za slobodu i bolje sutra.
Sa 43 godine života, bremenitim zdravstvenim stanjem. suprugom i dvije ženske djece, riješenim materijalnim i stambenim stanjem, sa završenom višom komercijalnom školom. priznat među građanima Prnjavora. Budo se svrstao u red onih branilaca Republike Srpske koji će doprinijeti završetku ovog rata i nastavak života i rada u novoj državi sa velikim i bogatim ratnim iskustvom i drugarstvom i pomoći sviju nas.“
odmor
Ostaće upamćeno iz ratnih dana, da je u vrijeme druge velike ofanzive Mudžahedina na Ozrenu u rejonu Krčevina 21.jula 1995. godine, kada je ostao sam u komandi bataljona, odmah iza linije odbrane, i kada je probijena linija 3. bataljona i povlačenje na rezervne položaje, smogao snage i hrabrosti, da sam krene u pravcu linije fronta , kako bi izbjegao zarobljavanje od strane Mudžahedina , i uspješnim manevrom kroz potoke i šumice zaobišao Mudžahedine i izbio u selo Borovce, gdje se nalazilo sanitet 4.ozrenske lake pješadijske brigade i načelnik štaba 1.prnjavorske brigade.
Odlaskom sa Ozrenskog ratišta, avgusta 1995. godine, Budimir sa brigadom uspješno učestvuje u odbrani Novog Grada u agresiji Hrvatske Vojske, u septembru 95. godine. Završne godine rata provodi u rejonima Omarske i Vitkovcima, opština Teslić, gdje se 12.2.1996. godine, razdužuje i demobiliše.
Nakon rata nastavio je sa svojim starim zanimanjem trgovca do odlaska u penziju. Često se družio sa svojim saborcima i razgovarali o minulim ratnim vremenima. Bio je biran i za predsjednika mjesne boračke organizacije grada Prnjavora. U posljednim susretima pričao je da je naruženog zdravlja, da se donekle oporavio od prethodnog moždanog udara, sa nadom i vjerom da će posljedni moždani udar preživjeti.
Naše okupljanje danas na ovom mjestu svjedoči , na žalost, tešku istinu da Budo odlazi na vječni počinak, a saborcima ostavlja Republiku Srpsku , i porodici i unučadima zastavu Republike Srpske na čuvanje i sjećanje na njene heroje i junake.
1951- -2025.
Dragi Budimire, neka ti je vječna slava i Hvala!
