30.9.2021.
BITKA NA VUČIJOJ PLANINI – TESLIĆKO RATIŠTE 30. SEPTEMBRA i 1. OKTOBRA 1995. GODINE, SA NAJVIŠIM VRHOM NADMORSKE VISINE OD 1378 METARA.

Rejon Vučije planine držali su pripadnici 1. bataljona – 27. Mtbr. levi sused je bio 2. bataljon – 27. Mtbr. a desni kotorvaroška lpbr.

Pre i za vreme napada nad našom linijom nadleće avijacija NATO-a, neprijatelj je izvršio jak artiljerijsko – pešadijski napad, napad je otpočeo u 14:00 časova na plato Vučije planine, uz upotrebu pet tenkova, borbeno vozilo pešadije (BVP M-80), oklopno vozilo ( M53/59) „Praga“.

Glavnim pravcem napada bila je 706. lbr 7. korpusa tzv. ARBiH, desnim njihovim pravcem napadala je 303. vbr (prva zenička) u rezervi je bila 319. bbr 3. korpusa tzv. ARBiH. Neprijatelj razbija našu odbranu i zauzima objekte Kulašica, Kosine, Marinina glava. Napreduje oko 1,5 kilometar u širinu i oko 500 metara u dubinu.

Toga dan bila je redovna smena 1. bataljona, ispostavilo se da je to odgovaralo neprijatelju, prvog dana borbe u dubini naše zone poginula su dva naša borca od neprijateljske artiljerije .

Interventne jedinic, „Jude“ – 1. bataljon, „Vitezovi“- 2. bataljon, „Leopardi“ – 3. bataljon, brigadni izviđači i brigadna Vojna policija, 27. Mtbr. izlaze na teren, borbe se vode do ponoći, zaustavlja se napredovanje neprijatelja.

Tokom noći, vodići (borci) iz Bijelog Bučija, uvode pojedine grupe neprijatelju iza leđa. 1 . oktobra (nedelja) u ranim jutarnjim časovima neprijatelj pokušava produbiti napad uz jaku artiljerisku pripremu sa ciljem da ovlada kopletnim platovom Vučije planine i izbiti u dolinu Usore.

Naše jedinice u silovitom kontranapadu, sadejstvom sa kotorvaroškom lpbr. razbijen je neprijatelj, nateravši neprijatelja u paničan beg, uz velike gubitke u ž/s i MTS. Sve izgubljene objekte smo vratili. Zahvaljujući briljantnoj pobedi jedinica 27. Mtbr. na Vučijoj planini, neprijatelju dali do znanja da tuda nema prolaza. Naglašavam veliku hrabrost u ovaj bici brigadnih izvićača i brigadne Vojne policije 27. Mtbr.

Neprijatelju je zarobljeno borbeno vozilo pešadije M- 80, tzv. „Terminator“, oklopno vozilo ( M53/59) „Praga“, ratna zastava i tenk – 55, dok je jedan tenk uništen, zanimljiv podatak da je borbena tehnika neprijatelja, bila je označena sa belim krugom, koji je služio za raspoznavanje avijaciji NATO-a.

Po dostupnim podacima 706. lbr imala je preko 70 teže i lakše ranjenih, a poginuli su tada:

– Sofić (Muharema) Fadil, rođen 9.02.1961. godine, Čuklama, Travnik. Strelac pripadnik 706. lbr, poginuo 30.09.1995. Vučija planina.

– Miftarević (Avdo) Osman, rođen 19.09.1974. godine u Travniku.Vojni policajac pripadnik 706. lbr, poginuo 30.09.1995. Vučija planina.

– Kardić (Adil) Avdija, rođen 1.02.1970. godine u Zagrebu. Kapetan komandir čete pripadnik 706. lbr, poginuo 30.09.1995. Vučija planina.

– Dubinović (Husejin) Mevsed, rođen 17.09.1972. godine u Doboju. Komandir voda pripadnik 706. lbr, poginuo 30.09.1995. Vučija planina.

– Aganović (Omer) Mehmed, rođen 23.12.1968. godine u Masoru, Travnik. Komandir odelenja pripadnik 706. lbr, poginuo 30.09.1995. Vučija planina.

– Fuško (Mujo) Ejub, rođen 01.12.1955. godine u Dubu, Travnik. Strelac pripadnik 706. lbr, poginuo 1.10.1995. Vučija planina.

– Luković (Šaćir) Meho, rođen 24.11.1947. godine, Čuklama, Travnik. Komandir čete maneverskog (udarnog) bataljona pripadnik 706. lbr, poginuo 1.10.1995. Vučija planina.

– Adilović (Uzejr) Đezajif, rođen 17.10.1952. godine u Kljacima, Travnik. Strelac pripadnik 706. lbr, poginuo 1.10.1995. Vučija planina. Nemamo dostupnih podataka za 303. i 319. za njihove poginule i ranjene.

Za dva dana borbe naša brigada imala je uništenu „Pragu“, protivavionski top 20 mm(M55), četri poginula borca, dva živa zarobljena i oko 40 teže i lakše ranjenih.

POGINULI BORCI 27. MTBR:

SLOBODAN (Čedomir) MORAVAC, roćen 6.11.1961. godine Šarinci, opština Prnjavor, poginuo 30.9.1995. godine rejon Vučija planina – Teslićko ratište. Pipadnik 1. bataljona – Motajičkoga.Sahranjen Šarinci – Prnjavor.

DANKO (Vid) KNEŽEVIĆ, rođen 1.1.1961. godine Pečeneg Ilova , opština Prnjavor. Poginuo 30.9.1995. godine rejon Vučija planina – Teslićko ratište. Pripadnik 1. bataljona – Motajičkoga. Sahranjen Ilova – Prnjavor.

VOJIN – MAČAK (Ostoja) ŽIVANIĆ, rođen 14.11.1967. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Komandir čete, poginuo 1.10.1995. godine rejon Vučija planina – Teslićko ratište. Pripadnik 1. bataljona – Motajičkoga. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.

ŽIVORAD – ČEDA (Obrad) ŽIVKOVIĆ, rođen 4.9.1954. godine Vršani, opština Prnjavor. Teško ranjen 1.10.1995. godine rejon Vučija planina – Teslićko ratište, podlegao 2.10.1995. godine na VMC – Banja Luka. Sahranjen Vršani – Prnjavor. Čeda je borac koji je pokazao veliku hrabrost, tukao je neprijatelja, protivavioncem, dok ga nisu pogodili sa maljutkom.

RANJENI, POVREĐENI BORCI 27. MTBR. NA VUČIJOJ PLANINI – TESLIĆKO RATIŠTE 30. SEPTEMBRA I 1. OKTOBRA 1995. GODINE
Zanimljivo je pogledati izveštaje od 1. 2. i 3. oktobra 1995. godine neprijateljskih snaga u svojim komandama korpusa. Delovi 319. 330. 303. i 706. brigade tzv. ARBiH u kojima strogo odbijaju da napadnu ponovo 27. Mtbr. i 3. i 5. bataljon 2. Teslićke brigade koja je tada bila u sastavu naše 27. Mtbr.
Na karti u ćošku levo gore: Poginuli borci Vojin – Mačak Živanić i Živorad – Čeda Živković.)