Ratni put počinje aprila 1991. godine u 1. motorizovanoj brigadi Jugoslovenske narodne armije (Sveti Rok – Lika) u ovoj brigadi bio je komandant diviziona 122mm, na Ličkom ratištu ostaje do marta 1992. godine. Dana 28.3.1992. godine na prostoru opštine Prnjavor u sastavu Teritorijalne odbrane – Prnjavor komandir je baterije 122mm M38 na ovoj dužnosti ostaje do sredine aprila 1992. godine. Zbog ratnih dešavanja u Posavini viša komanda upućuje Bukovicu u Derventu zadatak je bio da se mobilišu jedinice Teritorijalne odbrane (TO) od rejonskog četnog sastava (više sela) 22.4.1992. godine bataljon TO – Kalenderovci preimenovan u odred TO – „Vojvoda Mišić“ Po neredbi Srpske opštine – Nova Derventa (sedište Kalendrovci) ratno predsedništvo, broj naredbe 94/92 od 28.4.1992. godine, major Boro Bukovica je postavljen za komandanta odreda. Odred „Vojvoda Mišić“ je Naredbom više komande 10. 6. 1992. godine preimenovan u 2. bataljon. Bio je jedan od najmnogobrojnijih bataljona po ljudstvu u 27. Mtbr.
Dana 22. 5.1992. godine u Osinji – Derventa na sastanku pored Milana – Uče Pećića, Zlatka Pećića, Milana Gavrića, Savka Pećića i drugih bio je i Boro Bukovica. Tema sastanka oformirati novu brigadu, Osinjski Odred početkom maja meseca, prerasta u Osinjski bataljon od 18. maja 1992. godine, 18. partizanska brigada menja naziv u Srpska Brigada Krnjnin, Osinjski bataljon ulazi u sastav brigade, komanda Osinjskog bataljona imala je za cilj formirati Osinjsku brigadu, tome se grčevito protivio komadantom Krnjinske brigade majorom Vojom Radiškovićem, ipak 24.5.1992. godine u Stanovima – Doboj na sastanku došlo se do zaključka da se već toga dana počne na realizaciji brigade , koja je završena 2. juna 1992. godine i 24. maj je Dan Osinjske brigade. Posle oslobođenja Dervente Bukovica prelazi u brigadnu komandu Osinjske brigade u aktivnim borbama 7.7.1992. godine u rejonu Polje – Derventsko ratište od granate je ranjen, nekoliko dana je bio van jedinice, vraća se i kao starješina aktivno učestuje u borbama za oslobođenje Broda.
Posle oslobođenja Broda, ima više dokumenata različitog datuma kada je Bukovica postao komandant Osinjske brigade po meni postao je komandant sledećih dana kada je oslobođen Brod jer mesto komandanta je bilo upražnjeno zbog odlaska komandanta Radomira Čavića u komandu korpusa. Naredbom komandanta Prvog Krajiškog korpusa iz Osinjske brigade formirana je udarna grupa 25.10.1992. godine i upućena na Jajačko ratište. Iz Osinje ova grupa boraca kreće 26.10.1992. godine u aktivnim borbama već je večernjim satima toga dana na Jajačkom ratištu sa ostalim jedinicama Vojske Republike Srpske, Jajce je oslobođeno 29.10.1992. godine. Komadant Boro Bukovica je ranjen u borbama 28.10.1992. godine u teškim borbama za dva dana borbe ranjeni su Pero Topalović, Draženko Kojić, Slobodan Balešević, Milenko Rakić, Vidomir Savić, Ljubomir – Buba Stanić i drugi, tada je poginuo Radenko Brestovac. Za doprinos ove grupe u oslobođenju Jajca, komandat 1. Prvog Krajiškog korpusa general Momir Talić lično ih je pohvalio.
Posle ranjavanja Bukovica nastavlja lečenje u Beogradu, posle oporavka sredinom sedmog meseca 1993. godine odlazi u Han Pijesak i stavlja se na raspolaganje Glavnom štabu Vojske Republike Srpske. Potpukovnik Boro Bukovica dva puta je ranjavan i jednom povređen, imao je status ratnog vojnog invalida 6. grupe.
Potpukovnik Boro Bukovica, preminuo je 13.12.2024. godine, sahranjen je 15.12.2024. godine na gradskom groblju u Prnjavoru.
Večna slava i hvala !
Grupa SOKO