Administator fejzbuka 27.mtbr Soko, čestitka 6.10.2024. godine
Borci , ratni vojni invalidi i poštovaoci srećan Vam Dan oslobođenja Broda u Odbrambeno – otadžninskom ratu 6. oktobra 1992. godine !
Pukovnik Slavko Lisica dobija komandu nad trećom taktičkom grupom. Nakon oslobađanja opštine Dervente , plan TG-3, osloboditi Brod. Sama akcija oslobađanja Broda, pokrenuta 4. oktobra 1992. godine. Brod je oslobođen u večernjim satima 6. oktobra, dan posle Vojska Republike Srpske je izbila na reku Savu.
Srbima u Bosanskom Brodu poslata je poruka da su nepoželjni i da će proći kao oni u Sijekovcu, ako se ne odsele sa svojih vekovnih ognjišta. Da je bilo tako potvrđuje i odgovor na pitanje zašto hrvatsko – muslimanski bojovnici nisu tada napali selo Vinska ili selo Zborište, gde su bile jedinice JNA, nego su napadali nezaštićene civile i nejač, kao što su radili i za vreme Drugog Svetskog rata, da su kukavice pokazalo se kasnije u bitkama protiv Vojske Republike Srpske, gde su potučeni do nogu.
Značajno je napisati da se ideja o likvidiranju i zatvaranju Srba u Brodu u minulom ratu počela realizovati od tog 3. marta 1992. godine. Svi građani srpske nacionalnosti, koji su zatečeni na teritoriji opštine Bosanski Brod, koja je bila pod kontrolom muslimansko – hrvatski vojnika paravojnih snaga, bili su maltretirani, zatvarani i ubijani u svojim kućama i stanovima ili su odvođeni u logore i tamo mučeni, premlaćivani, silovani, klani.
Do 6. oktobra 1992. godine, Brod je bio grad – logor. Odobrenje za formiranje logora za srbe u Brodu i Posavini dao je pukovnik Hrvatske vojske Vinko Štefanek, komandant Operativne Grupe “Istočna Posavina”, koje u napad na Brod i Posavinu proveo brigade HVO-a od 101 do 108, 111, 131, 139, 157, brigadu HV, 37. pont. inž . brigadu HV, 106, 123, i 127 HV, te 120 i 124. brigada Hrvatske vojske.
U gradu je bilo formirano deset logora od kojih su neki bili stalnog, a neki privremenog karaktera. Stalnog karaktera su bili logori: Srednjoškoliski centar “Fric Pavlik” čiji je komadant bio Anto Golubović. Stadion FK “Polet” u kome su bila dva logora: ženski logor, kojim je upravljala Indira Vrbanjac, i muški logor čiji je komadant bio Mladen Kurdija, a njegovi zamenici Drago Lepan i Željko Berišić (general u Hrvatskoj) Logor stare zgrade milicije u Bosanskom Brodu, čiji su komadanti naizmenično bili Tadija Lepan i Luka Jozić, a njihov zamjenik Pero Odobašić.
Skladište Robne kuće “Bograd” u Tuleku, čiji je komandir bio Goran Garić, a zamenici Pero Rašić i Pero Čvarak. Logor u Čarapanci, GIK-u i Kriliji su bili privremenog karaktera , korišteni su za smeštaj srpskih logoraša iz Dervente i Odžaka.
Ti logori su bili pod komandom Lite Golubovića, logor u kajak – kanu klubu, čiji je komadant bio Zdenko Miljak, uglavnom je korišten za sakrivanje prebijenih logoraša i silovanih logorašica od predstavnika MKCK. Logor u zgradi “Jugobanke” i Bosanski Brod su služeni za pojedinačno dovođenje, premlaćivanje i silovanje muškaraca i žena iz ostalih logora u Brodu ili za skrivanje od MKCK. Glavni za sve logore u Brodu je bio Zdravko Marinić zvani Babura.
Kroz logore u Brodu je prošlo preko 2.000 Srba iz Broda i okolnih opština: Dervente, Modriča, Odžak. Od ukupno 208 ubijenih civila iz Broda čija se sudbina zna, 191 njih je ubijeno u logorima. Ima mnogo građana srpske nacionalnosti koji su nestali i njihova sudbina je još nepoznata, pa se predpostavlja da su i oni ubijeni.
U logorima su svi muškarci bili premlaćivani, lomili zube i čupali nokte kleštima, izvođeni su na streljanje i klanje, morali su gledati kako im siluju supruge, kćerke i majke. Žene su, takođe, bile premlaćivane, ponižavane i silovane, nezavisno od uzrasti i zdravstvenog stanja.
Mnogi od njih organizovano, i uz znanje i lični odabir komandanta ženskog logora Indire Vrbanjac, odvođene na prvu liniju gde su se vojnici regularne Hrvatske vojske iživljavali nad njima.
O svemu ovome i mnogo više, postoje neoborivi dokazi i izjave očevidaca, preživelih logoraša kojih u Brodu ima oko tri stotine. Nedavno je 120 članova Udruženja logoraša dalo izjeve organima SIPA-e i MUP-a RS o počinjenim zločinima nad Srbima, a od 1992. godine svi svedoci – logoraši su dali izjave, neki čak i po deseti put, ali do sada, nažalost, još niko nije odgovarao za ratni zločin nad Srbima u Posavini.
U ekspertizi koju je napravila opština Brod još 2002. godine sa punim imenom i prezimenom za zločin nad Srbima je osumnjičeno 456 lica, od kojih za 106 postoje očevidci da su učestovali u silovanjima i ubistivima, a ostali su osumnjičeni za mučenja i premlaćivanja logoraša.
Da li zločinci mirno spavaju?
Sa prostora opštine Brod u Odbrambeno – otadžbinskom ratu poginula su 244 heroja, među herojima i jedna herojina. Većina poginulih boraca bili su pripadnici 4. bataljona – Brodskog (koji u toku rata ulazi u sastav 27. Mtbr).
Brodskim bataljonom od osnivanja do kraja rata komandovao je Nenad – Nešo Miličić.
U sastavu 327/27 Mtbr. sa prostora opštine Brod poginula su, tragično nastradala i umrla 127 borca.