27.mtbr Derventa 1.KK VRS
Ljubomir Obradović, sada general – major Vojske Republike Srpske
Rođen je 1950. godine u Višegradu, od oca Milosava i majke Anđelke, oženjen je, otac kćerke živi u Derventi.
Osnovnu školu „Vuk Karadžić“ završio je u Višegradu 1964. godine, a gimnaziju „Ivo Andrić“ 1968. godine u Višegradu. Vojnu akademiju Kopnene vojske – smer pešadija završio je 1972. godine u Beogradu i Sarajevu. Komandno – štabnu školu taktike Kopnene vojske završio je u Beogradu 1988. godine. Štabni kurs za dužnosti načelnika štabova završio je 1989. godine u Beogradu u Centru visokih vojnih škola Školu nacionalne odbrane završio je u Beogradu 1997. godine.
Proizveden je u čin potporučnika pešadije 26. jula 1972. godine, a unapređen u čin poručnika 1974, kapetana 1977, kapetana prve klase 1981, majora 1986, potpukovnika 1990, pukovnika 1995. godine i general – majora 9. januara 2001. godine (vandredno).
Kroz vojničku karijeru službu ima: Bileća, Beograd, Derventa, Han Pijesku, Bijeljini i Sokolac.
Početak građanskog rata u SFRJ zatekao ga je u kasarni Derventa. Učestvovao je u Odbrambeno – otadžbinskom ratu od 15. maja 1992. godina.
U 327/27. Mtbr. je obavljao dužnosti, načelnik motorizovane brigade, ujedno zamenik komandanta brigade.
Ljubomir komanduje brigadom v. d. komandanta od 1. aprila 1992. godine, zbog bolesti komandanta brigade Stanka Trajkovića do 27. maja 1992. godine kada komandu nad brigadom preuzima potpukovnik Ratko Grabovac.
Od 6. juna 1992.godine do 23. juna 1992.godine, zbog nepopunjenosti komandanta, brigadom komanduje načelnik štaba potpukovnik Ljubomir Obradović.
Zbog herojske pogibije komandanta brigade pukovnika Trivuna – Trive Vujića od 30. juna 1992. do 7. jula 1992. godine, komanduje načelnik brigade potpukovnik Ljubomir Obradović.
Naredbom komandanta 1. Krajiškog korpusa broj: 18/ 1- 277 od 16.6.1993., za komandanta Osinjske lake pešadijske brigade je postavljen potpukovnik Ljubomir Obradović na komandnom mestu Osinjske brigade ostaje po dostupnom podacima do novembara 1994. godine.
U jesen 1994. godine odlazi na mesto načelnika Uprave za operativo – nastavne poslove Glavnog štaba Vojske Republike Srpske u Han Pijesku.
Odlikovan u Odbrambeno – otadžbinskom ratu ordenom Karađorđeve zvijezde trećeg reda i vojnim pištoljem 7,62 mm od predsjednika Republike Srpske.
Penzionisan je 7. marta 2002. godine.